Μια τομή που θα γεμίσει τα ταμεία του Δήμου.

• Όταν ξοδεύεις κάποια χρήματα για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για κάποιο σκοπό , στο τέλος οφείλεις να κάνεις ένα απολογισμό - ειδικά αν τα χρήματα αυτά δεν είναι δικά σου.
• Η  Επαρχία Κόνιτσας των 42 χωριών και των 6000 κατοίκων λοιπόν ξοδεύει κάθε μήνα γύρω στις 15000 ευρώ για μισθοδοσία αιρετών παρέδρων. Επιπλέον περίπου 3500 ευρώ πηγαίνουν στις τσέπες των τριών αντιδημάρχων. Αυτό σημαίνει πως την τετραετία που τελειώνει το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε περίπου 900000 ευρώ για την μισθοδοσία αιρετών χωρίς να υπολογίζονται λεφτά που πληρωνόντουσαν Δημοτικοί σύμβουλοι ως προεδρεύοντες σε διάφορες επιτροπές.
• Το ερώτημα είναι απλό και αβίαστο : Έπιασαν τόπο αυτά τα λεφτά των φορολογουμένων; Ποιες υπηρεσίες προσέφεραν όλοι αυτοί που δεν μπορούσαμε να στερηθούμε ως πολίτες;
• Αν ρωτήσεις όλα αυτά στην "πιάτσα" 9 στους 10 θα απαντήσουν πως οι μισθοδοσίες αυτές είναι "αντάλλαγμα" ψήφων στις εκλογές που πρέπει να αποδοθεί.
• Ας σκεφθούμε εναλλακτικά ένα άλλο μοντέλο.Πως στην επόμενη πενταετία καταργούμε τους παρέδρους και τους Αντιδημάρχους. Μια χαρά υπαλλήλους έχει ο Δήμος μας και σε ποσότητα και σε ποιότητα. Κάποιος μηχανικός μπορεί να είναι προιστάμενος και υπεύθυνος των έργων.Αν δεν κάνω λάθος ο πρώτος διορισθείς αντιδήμαρχος έργων κατά την πρώτη διετία εμφανιζόταν σπάνια και  δεν υπήρχε και μεγάλη διαφορά στο αποτέλεσμα με τον διάδοχό του που ήταν κάθε μέρα στο Δημαρχείο. Στην οικονομική υπηρεσία έχουν περάσει κατά καιρούς ως Αντιδήμαρχοι από οδηγοί έως τον σημερινό που είναι Δασολόγος. Πόσα παραπάνω ξέρουν όλοι αυτοί από έναν απόφοιτο Οικονομικής σχολής που ήδη διαθέτει η Υπηρεσία αναρωτιέμαι.
• Ο τομέας της καθαριότητας θέλει απλά έναν καλό manager-συντονιστή. Υπάρχουν υπάλληλοι που είμαι σίγουρος πως αυτή τη στιγμή πλήττουν εγκλωβισμένοι σε ανούσια "καθήκοντα" και θα ένιωθαν πιο δημιουργικοί και ικανοποιημένοι από τη δουλειά τους ξέροντας πως η πόλη είναι καθαρή γιατί έβαλαν εκείνοι το χεράκι τους.
• Το μοντέλο αυτό έχει πέρα από το προφανές οικονομικό όφελος και ουσιαστικό ως προς την αξιοποίηση ικανών ανθρώπων που γίνονται υπεύθυνοι και μπορούν να κάνουν ουσιαστική καριέρα. Επιπλέον παύει η πελατειακή σχέση πολίτη-πολιτικού προσωπικού που δημιουργεί τον φαύλο κύκλο αλληλοεξάρτησης.
• Προτείνω στα προεκλογικά τους προγράμματα όλοι οι συνδυασμοί (3 έως 5 ζωή να΄χουν...) να συμφωνήσουν στην παραπάνω πρόταση. Τέρμα οι πάρεδροι τέρμα και οι Αντιδήμαρχοι. Στην πενταετία που έρχεται θα εξοικονομηθεί πάνω από 1,3εκ ευρώ. Να συμφωνήσουν πως ένα ποσό από αυτά (ας πούμε έως 30%) θα μπορεί η Δημοτική αρχή να δώσει σε μελέτες και σε bonus σε υπαλλήλους που θα χρειαστεί να κάνουν κάποια επιπλέον δουλειά. Τα υπόλοιπα ας συμφωνηθεί να γίνουν κάποια μεγάλα έργα στην περιοχή που όλοι τα εξαγγέλουν προεκλογικά χρόνια τώρα και ποτέ δεν υλοποιούν. Βήμα βήμα , ένα κάθε χρόνο :Μια μεγάλη και ασφαλής παιδική χαρά, το βοηθητικό γήπεδο, ένα σύγχρονο ασθενοφόρο , μια αλλαγή στις βιτρίνες των μαγαζιών του κέντρου ώστε να υπάρχει ομοιοφορφία. (οι προτάσεις φυσικά είναι ενδεικτικές).
• Είναι η μεγάλη τομή που θα μας κάνει ουσιαστικά ανεξάρτητους οικονομικά και δεν μπορεί να μας αρνηθεί κανένας αν τη θέσουμε στη σωστή βάση. Δεν είναι λογικό αφού τα χρήματα δίνονται έτσι κι αλλιώς από την κεντρική διοίκηση, να τα κάνουμε εμείς ό,τι θέλουμε;
• Μιλούσα πριν λίγες μέρες με έναν πρώην υποψήφιο Δήμαρχο. Μου έλεγε με παράπονο ότι ανάλωνε τον περισσότερο χρόνο πριν τις εκλογές προσπαθώντας  να "πείσει" εν δυνάμει παρέδρους και στο τέλος δεν προλάβαινε να φτιάξει πρόγραμμα. 
• Πολιτική για μένα είναι πρόταση. Αν όλοι αυτοί που θέλουν την ψήφο σας αγαπούν τον τόπο όπως λένε δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να καθήσουν σε ένα τραπέζι και να συζητήσουν τα παραπάνω. Αν όχι πολύ φοβάμαι πως ανακατεύονται στις εκλογές για να λύσουν τα δικά τους προβλήματα και όχι του Δήμου...

Όλοι για το Κύπελλο!

Πριν έξι περίπου χρόνια μια παρέα αποφάσισε να πάρει την τύχη της ποδοσφαιρικής ομάδας της Κόνιτσας στα χέρια της. Η "ΠΙΝΔΟΣ" είχε καταφέρει
έπειτα από 15 περίπου χρόνια να ανέβει κατηγορία και να παίξει στη Δ΄Εθνική και ουδείς ήταν διαθετειμένος να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Ο φίλαθλος κόσμος της Κόνιτσας δεν ήθελε να ακούσει ούτε για μεταγραφές ούτε για "ξένο" προπονητή. Η καινούρια διοίκηση όμως αποφάσισε να κολυμπήσει στα βαθιά: χωρίς κρατική επιχορήγηση,με ελάχιστη βοήθεια από τον Δήμο σε σχέση με το συνολικό budget, κατάφερε να στήσει μια ομάδα ανταγωνιστική αλλά και να αλλάξει τη νοοτροπία της πόλης απέναντί της.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η "ΠΙΝΔΟΣ" πήρε δύο ακόμη πρωταθλήματα και δύο δεύτερες θέσεις.Σε δύσκολες οικονομικά εποχές κατάφερε να μη χρωστά σεντ σε κανένα. Αυτό είχε ως άμεσο αποτέλεσμα παίχτες και προπονητές εκτός της πόλης να έρχονται χωρίς ενδοιασμούς αφού ήξεραν πως θα έπαιρναν τα συμφωνημένα. Δύο Κονιτσιώτες παίκτες μικρής ηλικίας παίζουν πλέον στην ομάδα Κ-20 του ΠΑΣ Γιάννενα. Η Ακαδημία της ομάδας έχει πάνω από 50 παιδάκια. Και αύριο έρχεται το επιστέγασμα όλης αυτής της προσπάθειας: o τελικός κυπέλλου Ερασιτεχνών απέναντι στην ομάδα της "Ανατολής" Ιωαννίνων. 20 χρόνια περίπου μετά την κατάκτηση του τροπαίου στο ίδιο γήπεδο , η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Με δυσκολία συγκρατούμαι να μην αναφέρω πως το αποτέλεσμα που περιέγραψα είναι η φυσική κατάληξη "μεταρρυθμίσεων" που κατάφερε να εφαρμόσει η Διοίκηση παρά την γενική επιφυλακτικότητα. Τις αλλαγές μάλιστα κατάφερε να υλοποιήσει ένας Πρόεδρος που δεν κατάγεται από εδώ (γεννήθηκε στην Πτολεμαίδα) και μάλιστα είναι γνωστός για τις αριστερές του πεποιθήσεις.Όμως στην Διοίκηση της ομάδας φρόντισε να είναι αποτελεσματικός ακολουθώντας ίσως και "δεξιά" πολιτική στον τρόπο λειτουργίας της. Σε αυτόν καθώς και στους παίκτες που ίσως αύριο τους δούμε να αγωνίζονται για τελευταία φορά οφείλουμε αύριο όλοι οι Κονιτσιώτες που θα βρεθούμε στο γήπεδο "Ζωσιμάδες" να βγάλουμε πρώτα το καπέλο...
(τον αγώνα θα μεταδόσω μαζί με τον φίλο Μπάμπη Σπανό ζωντανά στη συχνότητα του ActionRadio 98,2)

5 μήνες μετά η σκόνη κατακάθησε

• Ήταν αρχές Οκτωβρίου όταν σε συγκέντρωση του Συλλόγου γονέων του 3ου Δημοτικού χαρακτήρισα τη Δημοτική αρχή "ανεπαρκή" για τα θέματα που απασχόλησαν το σχολείο κατά τη διάρκεια των δύο χρόνων που ήμουν πρόεδρος του Συλλόγου. Δικαιολόγησα αυτή την κριτική μου λέγοντας πως δεν υπήρχε ουσιαστικό ενδιαφέρον ούτε καν για τα καθημερινά μικροπροβλήματα, πόσο μάλλον για να προωθηθούν ιδέες και προτάσεις που κάναμε. Κάνοντας την αυτοκριτική μου θεώρησα και τον εαυτό μου υπεύθυνο και δεν θέλησα να συνεχίσω να προεδρεύω.
• Την επομένη κάποιοι καλοθελητές γονείς μετέφεραν -λιγάκι διαστρεβλωμένα όπως αποδείχτηκε- τα λεγόμενά μου στον Δήμαρχο και εκείνος βάλθηκε να αποδείξει πως είχα άδικο. Μας έφερε κανούριο φωτοτυπικό μηχάνημα (για το οποίο είχα "γκρινιάξει" στη συγκέντρωση) και έκανε ολόκληρο ταξίδι στην Αθήνα για να πάρει μερικές μπάλες και στρώματα από το ίδρυμα Κυριακού για να "εξοπλίσει" το γυμναστήριο και φυσικά να φωτογραφηθεί με ευτυχισμένους γονείς και παιδάκια. Η επικοινωνιακή σκόνη που σηκώθηκε κάλυψε τα μάτια των ψηφοφ..-συγγνώμη- γονέων και έγινα εγώ ο κακός.
• Θυμήθηκα αυτά τα γεγονότα πριν μια βδομάδα όταν μου είπε η κόρη μου πως ξεκίνησαν τα μαθήματα Αγγλικών στο σχολείο - δύο μήνες πριν ολοκληρωθεί η σχολική χρονιά και με τα περισσότερα παιδάκια να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε στο φροντιστήριο (και να την είχαν τα μαθήματα στο σχολείο τα έχουν πληρωμένα και πρέπει να τα διδάσκονται-αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα). Για μαθήματα μουσικής ούτε λόγος φυσικά αν και υπάρχουν στο πρόγραμμα. Εννοείται πως η πρόταση που είχαμε κάνει για θέρμανση με γεωθερμία (με επιδοτούμενο ευρωπαικό πρόγραμμα) είναι κάπου στοιβαγμένη, αφού σίγουρα θα υπάρχει η προτεραιότητα της διαμόρφωσης κάποιας πλατείας σε ένα χωριό των 10 μόνιμων κατοίκων και των πολλών ετεροδημοτών του δεκαπενταύγουστου.Φυσικά οι πολιτικοί "αρμόδιοι" λίγο καιρό πριν έσκιζαν τα ιμάτια τους πως είναι θέμα ημερών να κλείσουν αυτά τα θέματα.
• Όπως έλεγα και σε μια φίλη μου σήμερα το πρωί ο πολιτικός πρέπει να κρίνεται εκ του αποτελέσματος.Να έχει ένα όραμα ή να βλέπει ένα πρόβλημα και να το υλοποιεί ή να το λύνει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αν δεν τα καταφέρει οφείλει να μας εξηγήσει γιατί απέτυχε και όχι να ρίχνει τα βάρη αλλού.
• Είχα πει σε εκείνη τη συγκέντρωση πως ο Δήμαρχος πριν πάει στο γραφείο του το πρωί πρέπει να λέει μια καλημέρα σε όλους τους Διευθυντές των σχολείων.Νομίζω πως μια κοινωνία που δεν προσέχει τα παιδιά της δεν έχει καμμιά ελπίδα προόδου. Πόσο μάλλον όταν προσέχει περισσότερο το τι λένε οι γέροι των καφενείων που οδηγούν έναν Δήμαρχο -κατά την ομολογία του- να αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή.
• (Οι παρατηρήσεις μου αφορούν μόνο το τρίτο δημοτικό με το οποίο έχω άμεση επαφή-μπορεί στα άλλα σχολεία τα πράγματα να είναι καλύτερα.Επίσης θέλω να επισημάνω την σημαντική βοήθεια που προσέφερε στις οικογένειες της Κόνιτσας η Κοινωφελής επιχείρηση του Δήμου με τη λειτουργία του Ωδείου,του ΚΔΑΠ και την διοργάνωση πολλών εκδηλώσεων για τα παιδιά κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων χρόνων).

Ούτε τώρα;

• Τουλάχιστον το 80% των ελευθέρων επαγγελματιών στην Κόνιτσα δεν μπορεί να πληρώσει τις ασφαλιστικές του εισφορές σύμφωνα με μια πρόχειρη έρευνα που έκανα(και που επιβεβαίωσε φίλος που δουλεύει σε φαρμακείο και ξέρει καλύτερα την κατάσταση). Ξέρετε τι σημαίνει αυτό πρακτικά? Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αφού ο νόμος το απαγορεύει. Όλοι αυτοί απλά εύχονται να μην αρρωστήσουν, όλοι αυτοί είναι σε χειρότερη κατάσταση και από τους ανέργους. Και αν κάνεις μια βόλτα είναι εκείνοι που γκρινιάζουν λιγότερο. Έχουν μάθει τόσα χρόνια να μην εκπροσωπούνται πουθενά, έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα πως είναι φυσιολογικό να στριφογυρίζεις κάθε βράδυ στον ύπνο σου από την αγωνία της επόμενης μέρας.
• Για τους πέντε υπαλλήλους της εφορίας γεμίσαμε την πλατεία και το Δημαρχείο,στείλαμε ψηφίσματα, ο Δήμαρχος πήγε στο αυτόφωρο(σχετ: http://thimiosk.blogspot.gr/2012/09/blog-post_27.html) .Για όλους εκείνους που δεν μπορούν να πάρουν ούτε τα φάρμακά τους ή η τράπεζα απειλεί να τους κατασχέσει το καθετί, δεν κουνιέται φύλλο.Ίσως επειδή  είναι διάσπαρτοι και δεν έχουν κανέναν τρόπο να ασκήσουν πίεση - δεν ανήκουν σε συντεχνίες,δεν μπορούν να απεργήσουν. Η μόνη δύναμη η ψήφος τους - διάσπαρτη και αυτή ,θύμα της παράδοσης (...) ή της (μη) ενημέρωσής τους.
• Σήμερα απλά αδιαφορούν (και) για τις Δημοτικές εκλογές. Δεν νομίζω παρά ελάχιστοι να συγκινούνται από τις συγκροτημένες ή υπό συγκρότηση παρατάξεις.
• Το παλιό εκφράζεται (και) με άλλα ονόματα αλλά τις ίδιες ιδέες ,ενώ το "νέο"  έχει την αντιμνημονιακή ρητορεία ως μοναδικό οπλοστάσιο επιχειρημάτων και δεν πείθει ότι έτσι λύνονται τα προβλήματα.
• Όμως σε αυτούς τους πολίτες ελπίδα δεν δίνουν τα ιδεολογήματα ούτε οι υποσχέσεις βγαλμένες από το παλιό πελατειακό σύστημα. Το ξέρουν πως δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν , το ξέρουν  μάλλον πως είναι και ανώφελο έχοντας να αντιμετωπίσουν την εκ του ασφαλούς κριτική βολεμένων -κυρίως- συνταξιούχων που αποτελούν και την κυρίως μάζα των ντόπιων ψηφοφόρων.
• Τα κλισέ όμως δυστυχώς πολλές φορές επιβεβαιώνονται : Αν δεν ασχοληθούν ούτε αυτή τη φορά, θα ασχοληθούν όλοι αυτοί που μας έφεραν ως εδώ...

Μόνο το όραμα δεν αρκεί.

• Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια μία από εκείνες τις περίφημες συναντήσεις μεταξύ των επαγγελματιών της Κόνιτσας και διάφορων "φορέων" όπου όλοι μαζί ψάχναμε τρόπους να λειτουργήσουμε καλύτερα τα μαγαζιά μας ώστε να ικανοποιούμε όσο το δυνατόν περισσότερους πελάτες. Είχε σχεδόν "επιβληθεί" τότε από τον Δήμο να παραμένει ένα τουλάχιστον μαγαζί ανοιχτό το μεσημέρι ώστε ο όποιος περαστικός επισκέπτης να εξυπηρετηθεί στοιχειωδώς. 
• Στην αμέσως επόμενη συνάντηση ο φίλος φούρναρης Ανδρέας φώναζε -με το δίκιο του- πως έχασε τη μεσημεριανή του ξεκούραση και δεν πούλησε ούτε μια τυρόπιτα. Σήμερα ο Ανδρέας δουλεύει και άλλο μαγαζί δίπλα στο φούρνο του απασχολώντας πέραν της οικογένειάς του άλλους έξι υπαλλήλους συνολικά. Φυσικά είναι ανόητο να πιστέψει κάποιος πως η εξέλιξη αυτή έχει να κάνει με τις αποφάσεις εκείνων των συναντήσεων πριν 10 χρόνια.
• Από τότε έπεσε πολύ νερό στο αυλάκι της τουριστικής ανάπτυξης της Κόνιτσας.Οι συναντήσεις που περιέγραψα άρχισαν να χάνουν τη δυναμική τους αλλά τα ξενοδοχεία και οι ταβέρνες αυξανόταν αντιστρόφως ανάλογα. Τότε υπήρχαν πάνω κάτω 70 κλίνες στην περιοχή ενώ σήμερα πρέπει να ξεπερνούν τις 400. Τότε τα μεσημέρια δεν έβρισκες να πιείς ούτε καφέ ενώ τούτη την δύσκολη εποχή λειτουργούν εξαιρετικά καφέ ή εστιατόρια προσφέροντας όλη την ημέρα από τοπικά γλυκά και πίτες μέχρι σπιτικό φαγητό. Για πιστοποιημένα τοπικά προιόντα ούτε λόγος τότε- σήμερα δύο επιχειρήσεις κάνουν γνωστά τα Κονιτσιώτικα γλυκά και τις μαρμελάδες ενώ τελευταία αρκετοί ασχολούνται σοβαρά και με το μέλι. Τέλος στις υπαίθριες δραστηριότητες δύο τουλάχιστον εταιρίες προσφέρουν ασφαλείς και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες σε rafting,kayak,parapente,ιππασία κλπ.
• Σήμερα μάθαμε να γεμίζουμε την πλατεία διαμαρτυρόμενοι για το κλείσιμο μιας δημόσιας υπηρεσίας και την "περαιτέρω μείωση του πληθυσμού" ,όμως σκεφτήκαμε ποτέ πόσος κόσμος θα είχε ήδη φύγει αν δεν υπήρχαν αυτές οι επιχειρήσεις και πόσα σχολεία θα είχαν κλείσει από καιρό?
• Φυσικά μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα πολλοί έβαλαν λουκέτο αλλά αυτό είναι φυσιολογικό για κάποιον που δεν ικανοποιεί τις ανάγκες τις αγοράς και επιδιώκει το πρόσκαιρο κέρδος (χαρακτηριστικό παράδειγμα το μαγαζί της κεντρικής πλατείας). 
• Οι σύγχρονοι αρχιτέκτονες τοπίου όταν θέλουν να σχεδιάσουν ένα καινούριο πάρκο αφήνουν για ένα χρονικό διάστημα ελεύθερο τον χώρο να περπατηθεί από τον κόσμο. Μετά από λίγο καιρό έχουν χαραχθεί τα μονοπάτια από τις προτιμήσεις των περαστικών και πάνω σε αυτά στήνουν το πάρκο. Κάπως έτσι στήθηκε άθελά μας και ο τουρισμός στην Κόνιτσα. Αυθόρμητα και άναρχα. Με τους επαγγελματίες να σηκώνουν το βάρος προσπαθώντας να κερδίσουν και να αυξήσουν το μερίδιό τους στην αγορά ,βελτιώνοντας και κάνοντας ανταγωνιστικές τις επιχειρήσεις τους - έτσι όμως έκαναν γνωστό και τον τόπο. Οι διάφορες Δημοτικές αρχές όλα αυτά τα χρόνια θέλησαν να βοηθήσουν αλλά δεν μπόρεσαν.
• 20 χρόνια τώρα ακούμε μεγαλεπήβολα σχέδια για τα ιαματικά λουτρά, τις κατασκηνώσεις, τελεφερίκ και τόσα άλλα που θα μεταμόρφωναν την Κόνιτσα σε Μπάντεν-Μπάντεν. 
• Ακόμη και σε αυτά τα έργα που δημοπρατήθηκαν και ίσως μεγάλωναν την προστειθέμενη αξία της περιοχής (έργο χαράδρας Αώου π.χ.) , η αδυναμία περαίωσής τους είναι ολοφάνερη. Τόσα χρόνια τουρισμός και μόλις πριν λίγο καιρό αξιωθήκαμε να κάνουμε μια σελίδα της προκοπής στο internet. Σε ολόκληρη την επαρχία δεν λειτουργεί ένα μουσείο. Ακόμη και εκεί που ο Δήμος θα έπρεπε να είναι διαιτητής και να τηρεί τους ίδιους κανόνες παιχνιδιού για όλους τους επιχειρηματίες δεν τα κατάφερε αφού είτε επέτρεπε τις αυθαιρεσίες κατά το - πολιτικό - δοκούν , είτε ευνοούσε συγκεκριμένους με φιλοξενίες κλπ.(μόλις πριν λίγες μέρες το Δημοτικό συμβούλιο πήρε απόφαση να φιλοξενήσει ένα Σύλλογο στη μαθητική εστία με ελάχιστο τίμημα αντί να δώσει τη δυνατότητα φιλοξενίας σε κάποιους ιδιώτες).
• Όλα αυτά δεν σημαίνουν φυσικά πως δεν πρέπει να υπάρχει όραμα και σχέδια αξιοποίησης της περιοχής. Αυτό που διαπιστώνω απλά είναι πως όλοι αυτοί που τα βάζουν σαν πρώτη προτεραιότητα χρόνια τώρα στα προεκλογικά τους προγράμματα δεν βλέπω πως θα καταφέρουν να τα υλοποιήσουν τώρα. Το σαράκι της επιτυχίας και του κέρδους που δεν έχει ιδεολογικές παρωπίδες είναι-δυστυχώς για πολλούς- αυτό που λείπει από όλες τις Δημοτικές αρχές. Ίσως και για αυτό να βρίσκουν κλειστές πόρτες όταν ψάχνουν ανθρώπους της αγοράς να στελεχώσουν τα ψηφοφέλτιά τους που προτιμούν να αφιερώσουν τον λιγοστό τους χρόνο στο μαγαζάκι τους, παρά να κάνουν ασκήσεις επί χάρτου χωρίς αποτέλεσμα.

Με αφορμή το οικομουσείο

Μερικές παρατηρήσεις σχετικά με την παρουσίαση του οικομουσείου του ποταμού Αώου που έγινε αυτές τις μέρες στο Δημαρχείο της Κόνιτσας.

• H δουλειά που παρουσιάστηκε από το "Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο" φαίνεται πολύ αξιόλογη και καλό είναι να χρησιμοποιηθεί ως μόνιμο εργαλείο για την τουριστική προβολή της περιοχής.
• Η αίθουσα που πραγματοποιούνται αυτές οι εκδηλώσεις στον ισόγειο χώρο του Δημαρχείου είναι παραφωνία για τις ιδιες τις εκδηλώσεις και υπονομεύει την γενική προσπάθεια: κακός φωτισμός,βρώμικη μοκέτα,ακουστικά μέσα τεχνολογίας του ΄80. Το πρόβλημα υπήρξε εντονότατο και ενόχλησε τους πάντες όταν ο Αλβανός μεταφραστής αδυνατούσε να ακολουθήσει τη ροή του λόγου των ομιλιτών. Μήπως να σκεφτόταν ο Δήμος καλύτερα τις 150 περίπου αναθέσεις μικρών έργων που έκανε εδώ και τρία χρόνια όπου "λεφτά δεν υπάρχουν" φυσικά και να επένδυε σε μια υποδομή χρήσιμη και αξιοποιήσιμη;
• Οι Δήμαρχοι Πρεμετής και Κλεισούρας (στη φωτο ο Δήμαρχος Πρεμετής) είναι τριαντάρηδες και τόσο η ηλικία όσο και η γενικότερη παρουσία με τον προετοιμασμένο λόγο τους ήταν σε πλήρη αντίθεση με την ηλικία και τις γενικόλογες βαρετές κοινοτυπίες των ντόπιων Δημάρχων Κόνιτσας και Πωγωνίου. Δημοτικές εκλογές έρχονται και - στην Κόνιτσα τουλάχιστον- οι σίγουρες υποψηφιότητες αφορούν μαχόμενους για το αξίωμα που πλησιάζουν ή ξεπερνούν τα 60. Δεν ισχυρίζομαι πως το νεαρό της ηλικίας είναι από μόνο του προτέρημα. Εξάλλου και στο απερχόμενο Δ.Σ. συμμετείχαν πέντε τουλάχιστον νέοι ηλικιακά, που απογοήτευσαν αποδεικνύοντας σε κάθε συνεδρίαση πως υπάρχει ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ μουγκού και ομιλούντος. Οι Αλβανοί πολίτες όμως έκαναν ένα βήμα σκεπτόμενοι ίσως πως οι τριαντάρηδες δεν μπορούν να χειροτερέψουν και πολύ τα πράγματα - γνωρίζοντας προσωπικά τον προηγούμενο Δήμαρχο Πρεμετής μπορώ να επιβεβαιώσω τη σκέψη τους. Οι δικοί μας ψηφοφόροι μήπως ψάχνουν την ευκαιρία να συλλογιστούν κάπως έτσι την επόμενή τους επιλογή αλλά δεν έχουν την δυνατότητα?

Πήραμε τα τρία (σχολεία) μας.

• Βγαίνοντας από το γραφείο της υπευθύνου για την Περιφέρεια όσον αφορά την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση όλοι ήταν ευχαριστημένοι μετά την διαβεβαίωσή της ότι για ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ κανένα δημοτικό σχολείο στην Κόνιτσα δεν πρόκειται να κλείσει. Ο Δήμαρχος επειδή "θα συνεχίσει το επίπεδο παροχής παιδείας να είναι υψηλό στην περιοχή", οι σύλλογοι γονέων επειδή "οι ιδιαίτερες συνθήκες δεν επιτρέπουν στους γονείς να μετακινούν τα παιδιά μέσα στο κρύο και τους πάγους" και ο εκπρόσωπος των δασκάλων επειδή "έχουν δικαίωμα τα παιδιά των ακριτικών περιοχών να κάνουν φροντιστηριακό μάθημα". Στην πραγματικότητα όμως ήταν ευχαριστημένοι ο πρώτος για το ότι έρχονται Δημοτικές εκλογές και άντε να πείσεις τους ψηφοφόρους πως έκλεισε για καλό ένα σχολείο, οι γονείς γιατί δεν θέλουν να ξεβολευτούν και ο τρίτος γιατί δεν χάνεται καμμία οργανική θέση συναδέλφου. Η επαναστατική ρητορική πάντα υπερισχύει σε αυτές τις περιπτώσεις έναντι των αμείλικτων αριθμών γιατί πίσω τους "πάντα κρύβονται άνθρωποι" όπως αναφέρθηκε κατά κόρον από όλες τις πλευρές στην χθεσινή συνάντηση.
• Ο γράφων προσπάθησε μόνος του να παίξει το δικηγόρο του διαβόλου: "Σε περίπτωση που η ομόφωνη συμφωνία δεν γίνει αποδεκτή από το Υπουργείο, ποια κατάσταση θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε;" ήταν το ερώτημά μου. Αυτό που πήρα για απάντηση ήταν πάνω κάτω πως " η αντίδρασή μας θα είναι δυναμική και στο τέλος θα δικαιωθούμε". Φαντάζομαι με καταλήψεις, πορείες και -φυσικά- χωρίς να γίνεται μάθημα. Θυμίζω πως η συνάντηση έγινε για να κάνουμε μια αντιπρόταση στην εντελώς αβάσιμη πρόταση να κλείσει το ένα από τα τρία Δημοτικά και να αντικατασταθεί με ένα 12θέσιο που θα στεγάζεται σε δύο κτίρια. Τρέχα γύρευε δηλαδή. Ο γραφειοκράτης που πρότεινε κάτι τέτοιο και βρίσκεται 500χλμ μακριά φαντάζομαι πως θα περιμένει κάτι αντίστοιχο αλλά εφαρμόσιμο για να γίνει ουσιαστική "διαπραγμάτευση". Ο φόβος που εξέφρασα ήταν μήπως αρνούμενοι οποιαδήποτε υποχώρηση, στο τέλος βρεθούμε προ εκπλήξεως. Εκεί η αρμόδια περιφερειακή σύμβουλος πρότεινε να γίνουν δύο πρότυπα σχολεία (8θέσια) ή ένα πρότυπο 10θέσιο και ένα 6θέσιο. Μια πρόταση που -όπως ισχυρίστηκε- δύσκολα μπορούσε κάποιος να αρνηθεί όχι μόνο για την φετινή χρονιά αλλά και για το μέλλον. Λαμπρά!! Αλλά δυστυχώς -όπως της είπα επί λέξει- δεν είμαι Δήμαρχος και εκείνος πρέπει να πάρει την απόφαση. Όπως καταλαβαίνετε η απόφαση ήταν μια από τα ίδια: "Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη για ένα τέτοιο βήμα, χρείάζεται ωρίμανση και διάλογος κλπ,κλπ". Το ότι τα παιδιά μας θα είχαν την δυνατότητα από την πρώτη Δημοτικού να κάνουν Πληροφορική, Αγγλικά, Μουσική μάλλον έχει μικρή σημασία. Αρκεί να μην κλείσει ένα σχολείο με 44 μαθητές που θα πηγαίνουν για μάθημα 500μ παρακάτω! Υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την υποκρισία όλων όταν ισχυρίζονται πως πρώτη τους μέριμνα είναι ο μαθητής;
• Η τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι καθόλου τοπική και καθόλου Αυτοδιοίκηση όταν για θέματα που αφορούν ιδιαιτερότητες και προβλήματα αποφασίζει κάποιος απρόσωπα σε ένα Υπουργείο στην Αθήνα. Και δεν πρόκειται δυστυχώς να γίνει ούτε στο μέλλον αν δεν μπορέσει να διαχειρίζεται η κάθε Δημοτική Αρχή μόνη της τα χρήματα που έχει στον κορβανά της.
• Αυτό είναι εφικτό να γίνει όταν μέρος της φορολογίας των πολιτών εκχωρείται απ΄ευθείας στους Δήμους οι οποίοι θα μπορούν να ορίσουν και το ύψος της φορολογίας. Εκεί ο πολίτης θα νοιώσει πως ο φόρος του είναι ανταποδωτικός και δεν πέφτει σε μια μαύρη τρύπα. Εκεί ο διαχειριστής των χρημάτων θα είναι ανά πάσα στιγμή υπόλογος για το που και πως τα ξοδεύει. Εκεί ο ένας πολίτης μπορεί να ελέγχει τον άλλον για το αν κόβει αποδείξεις γιατί θα ξέρει πως από τα χρήματα αυτά θα μαζευτούν αύριο τα σκουπίδια έξω από την πόρτα του. Εκεί ο κάθε Δήμαρχος θα μπορούσε να ρωτήσει τον κόσμο αν προτιμά να μείνουν τα σχολεία όπως έχουν( ή να λειτουργήσει και τέταρτο έξω από το σπίτι τους αν θέλουν!) αλλά να τους αυξήσει το φόρο για να πληρώσουν πετρέλαια, δασκάλους κλπ ή να μειωθεί η φορολογία τους και να τα πάνε λίγο παραδίπλα. Εκεί ο εργοδότης θα είναι ο Δήμος και όχι μια Κεντρική Διοίκηση, έτσι ώστε να πληρώνει όσο θέλει και μπορεί τους υπαλλήλους του.
• Τότε θα καταλάβει και ο τελευταίος πως "δωρεάν γεύμα δεν υπάρχει" όπως είχε πει και ένας ακατανόμαστος. Και τότε μπορούμε να βγαίνουμε όλοι μαζί στους δρόμους και να φωνάζουμε πως "νόμος είναι το δίκιο του φορολογούμενου". 
• (σχετική ανάρτηση για το θέμα: http://thimiosk.blogspot.gr/2013/07/blog-post.html)