Την 26η Ιανουρίου 2015 όλοι πανηγύριζαν: Οι οπαδοί της νέας κυβέρνησης κυρίως (λογικό), αφού περίμεναν την άμεση επιστροφή στις μέρες της ευημερίας ,αλλά και αρκετοί άλλοι από άλλες παρατάξεις δεν έκρυβαν μια αισιοδοξία που πήγαζε από την εμφάνιση νέων ανθρώπων στο προσκήνιο.
Ακόμη και έμπειροι πολιτικοί όπως ο Στέφανος Μάνος δεν απέφυγαν την επικοινωνιακή λακούβα του νέου και φρέσκου Τσίπρα να βαδίζει στην Καισαριανή και τον εκθείασαν. Άλλοι όπως ο Ανδρέας Ανδιανόπουλος προέβλεπαν ριζική μεταστροφή του Σύριζα όταν πάρει την εξουσία σε ένα κόμμα που θα περάσει στην κοινωνία όλες τις αναγκαίες φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που δεν τόλμησαν οι προηγούμενοι. Ακόμα ακόμα και εκείνοι που τους έβριζαν για χρόνια οι νυν κυβερνώντες (Μέρκελ, Γιούνκερ, Σουλτς κλπ), έβλεπαν μέσω του Σύριζα την ανάκαμψη της Έλλάδας και για αυτό και τον στήριξαν.
Την ίδια μέρα της ορκομωσίας της νέας κυβέρνησης όπου τα -εδώ και χρόνια- εκτός τόπου και χρόνου εγχώρια ΜΜΕ ασχολούνταν με το ντύσιμο της Ζωής Κωνσταντοπούλου και τα συνολάκια της κ.Περιστέρας και όχι με τις δηλώσεις των Λαφαζαναίων, το Χρηματιστήριο κατέρρεε και τα spread εκτιναζόταν.
Όσο οι μέρες περνούσαν το κυβερνητικό τσούρμο έκανε όλο και πιο φανερές τις προθέσεις του να συγκρουστεί με τους δανειστές έχοντας ως όπλο την κατάρευση της Ευρωζώνης με μια ενδεχόμενη αποχώρηση της χώρας απ΄αυτήν. Ο -ουάου Γιάνης- Βαρουφάκης είχε καταφέρει να πείσει για αυτό τόσο τους αναγνώστες του protagon όσο και έναν άσχετο με τα οικονομικά Πρωθυπουργό. Ήταν όπως αποδείχθηκε και η μοναδική του επιτυχία. Τα "κανάλια της διαπλοκής" βέβαια τον σιγοντάρiζαν για μήνες - ξεχάσαμε το καθημερινό δεκάλεπτο αφιέρωμα του Mega στον Γιάνη επί μήνες στις στυλιστικές του επιλογές με φόντο την "ηρωική διαπραγμάτευση" ;
Όλο αυτό το διάστημα ελάχιστοι ήμασταν εκείνοι που βλέπαμε τον παραλογισμό που είχε κυριεύσει τον τόπο - και δεν το λέω για να αποδείξω ποιος είχε δίκιο. Εξάλλου ήταν σαν να κλέβεις εκκλησία το να προβλέψεις το αδιέξοδο που ερχόταν. Όμως δεν ξεχνώ τις μέρες που δεν τολμούσαμε να πούμε κάτι για τους "ήρωες" και γινόμασταν την ίδια στιγμή γερμανοτσολιάδες ούτε τους προπηλακισμούς που δέχθηκα προσωπικά επειδή ο κυρ Γιάνης ήταν για μένα επικίνδυνος για τη χώρα και ο πρωθυπουργός ένας ημιμαθής μέτριας διανοητικής αντίληψης ή το εμπάργκο που δέχθηκα στο μαγαζί μου επειδή θεώρησα υποχρέωσή μου να βάλω αφίσα του "ΝΑΙ".
Από την αρχή της κρίσης κάποιοι δεν παρασύρθηκαν από τις εντυπωσιακές βλακείες ημίτρελων σαν τον Ζίζεκ και τον Χατζηστεφάνου, δεν πίστεψαν την προπαγάνδα των hot doc και unfollow, δεν μούτζωναν στις πλατείες, δεν δικαιολογούσαν την βία σε βουλευτές, δεν προσδοκούσαν θαύματα από Κίνες,Ρωσίες και πετρέλαια, δεν περίμεναν γερμανικές αποζημιώσεις και διαγραφή "επονείδιστων" χρεών.
Και μάλιστα ήταν οι ίδιοι που κατηγορούσαν τον Καραμανλή ως τον κύριο υπέυθυνο των μνημονίων,τον Παπανδρέου που άργησε να ξυπνήσει, τον Σαμαρά που δεν ψήφισε το πρώτο μνημόνιο, την τρόικα που έκανε τόσα χρόνια τα στραβά μάτια στις μεταρρυθμίσεις, τον Βενιζέλο που έριξε τον ΓΑΠ και έφερε τον ΕΝΦΙΑ, τον Κουβέλη που δεν ψήφισε για Πρόεδρο.
Όλοι αυτοί σήμερα μπορεί να αισθάνονται δικαιωμένοι αλλά είναι ταυτόχρονα και απογοητευμένοι. Ο αγώνας του αυτονόητου που έδωσαν χάθηκε - τα κόμματα που στήριξαν είναι σχεδόν εξαφανισμένα από τον πολιτικό χάρτη- πολλοί δε βρήκαν στέγη στο Ποτάμι.
Και όμως αυτό το 5-6% της Δράσης,Φιλ.Συμμαχίας,Δη.Ξα. , και ΔΗΣΥ των εκλογών του Μαίου του ΄12, είναι η μαγιά που θα αλλάξει την νοοτροπία του εκλογικού σώματος (το οποίο είναι υπεύθυνο για τον τρόπο που κυβερνηθήκαμε).
Είμαι σίγουρος πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ένοιωθε πολύ πιο άνετα μπροστά σε ένα τέτοιο κοινό παρά στο ακροατήριο του κόμματός του. Επειδή αναπόφευκτα θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός (ίσως και πολύ σύντομα) , αν θέλει να σώσει τον τόπο θα ήταν ανόητο εκ μέρους του να μην στηριχθεί σε αυτούς. Η ποιότητα των στελεχών του δεν είναι ικανή να βγάλει τη χώρα από το τέλμα. Ακόμη και οι περισσότεροι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως μεταρρυθμιστές δεν έδειξαν τα προηγούμενα χρόνια πως μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση, πόσο μάλλον οι συντηρητικοί κρατιστές που αποτελούν μάλλον και την πλειοψηφία.
Δυστυχώς χρόνος για νέα κόμματα δεν υπάρχει.Κάθε μέρα που περνά με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία διαβρώνει ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Πειράματα για "νέα "κεντροαριστερά ή κεντροδεξιά" μόνο κακό μπορούν να κάνουν πια. Ελπίζω ο Κυριάκος να έχει καταλάβει πως τη λύση θα έρθει μόνο από πολιτικές που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ στη χώρα και από ανθρώπους που πιστεύουν σε αυτές.
