Προσπαθώ να εξηγήσω την συμπεριφορά των κατοίκων της Κόνιτσας απέναντι στους 150 μουσουλμάνους Σύριους μετανάστες που έχουν εγκατασταθεί τις τελευταίες μέρες στην πόλη. Ο κόσμος τους συμπονά, τους χαιρετάει στο δρόμο, τους διευκολύνει να προσαρμοστούν στην νέα πραγματικότητα. Έχοντας ζήσει τα περισσότερα από τα 43 χρόνια μου στην Κόνιτσα, ξέρω (και από πρώτο χέρι..) πόσο ρατσιστές και φοβικοί είμαστε (τα ποσοστά της Χ.Α. απλά το επιβεβαιώνουν) . Νομίζω πως η ανεκτικότητα που δείχνουμε οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ιδέα που έχουμε για τους μουσουλμάνους γενικά. Στην πόλη μετά την ανταλλαγή πληθυσμών παρέμειναν καμμιά δεκαριά οικογένειες μουσουλμάνων. Για περίπου 100 χρόνια δεν ενόχλησαν κανέναν για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Ποτέ δεν προσπάθησαν να επιβάλλουν και να επιδείξουν τα έθιμά τους - δεν θυμάμαι καμμιά κοπέλα με μαντήλα ας πούμε . Ίσα ίσα πάντα σεβόντουσαν τα έθιμα των χριστιανών κατοίκων - θυμάμαι χαρακτηριστικά τον μακαρίτη πια "Λιάμη" με το σαντουιτσάδικο στην πλατεία να μην σερβίρει παρά μόνο νηστίσιμα την Μ.Παρασκευή. Πολλοί βαπτίστηκαν χριστιανοί και παντρεύτηκαν ενώ ουδέποτε η θρησκεία τους υπήρξε για τους υπόλοιπους κατοίκους κριτήριο για να τους κάνουν παρέα. Το "μετριοπαθές ισλάμ" σε αυτή τη μικρή πόλη υπάρχει και κερδίζει με τη στάση του τα οφέλη του Δυτικού πολιτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου