Πήραμε τα τρία (σχολεία) μας.

• Βγαίνοντας από το γραφείο της υπευθύνου για την Περιφέρεια όσον αφορά την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση όλοι ήταν ευχαριστημένοι μετά την διαβεβαίωσή της ότι για ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ κανένα δημοτικό σχολείο στην Κόνιτσα δεν πρόκειται να κλείσει. Ο Δήμαρχος επειδή "θα συνεχίσει το επίπεδο παροχής παιδείας να είναι υψηλό στην περιοχή", οι σύλλογοι γονέων επειδή "οι ιδιαίτερες συνθήκες δεν επιτρέπουν στους γονείς να μετακινούν τα παιδιά μέσα στο κρύο και τους πάγους" και ο εκπρόσωπος των δασκάλων επειδή "έχουν δικαίωμα τα παιδιά των ακριτικών περιοχών να κάνουν φροντιστηριακό μάθημα". Στην πραγματικότητα όμως ήταν ευχαριστημένοι ο πρώτος για το ότι έρχονται Δημοτικές εκλογές και άντε να πείσεις τους ψηφοφόρους πως έκλεισε για καλό ένα σχολείο, οι γονείς γιατί δεν θέλουν να ξεβολευτούν και ο τρίτος γιατί δεν χάνεται καμμία οργανική θέση συναδέλφου. Η επαναστατική ρητορική πάντα υπερισχύει σε αυτές τις περιπτώσεις έναντι των αμείλικτων αριθμών γιατί πίσω τους "πάντα κρύβονται άνθρωποι" όπως αναφέρθηκε κατά κόρον από όλες τις πλευρές στην χθεσινή συνάντηση.
• Ο γράφων προσπάθησε μόνος του να παίξει το δικηγόρο του διαβόλου: "Σε περίπτωση που η ομόφωνη συμφωνία δεν γίνει αποδεκτή από το Υπουργείο, ποια κατάσταση θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε;" ήταν το ερώτημά μου. Αυτό που πήρα για απάντηση ήταν πάνω κάτω πως " η αντίδρασή μας θα είναι δυναμική και στο τέλος θα δικαιωθούμε". Φαντάζομαι με καταλήψεις, πορείες και -φυσικά- χωρίς να γίνεται μάθημα. Θυμίζω πως η συνάντηση έγινε για να κάνουμε μια αντιπρόταση στην εντελώς αβάσιμη πρόταση να κλείσει το ένα από τα τρία Δημοτικά και να αντικατασταθεί με ένα 12θέσιο που θα στεγάζεται σε δύο κτίρια. Τρέχα γύρευε δηλαδή. Ο γραφειοκράτης που πρότεινε κάτι τέτοιο και βρίσκεται 500χλμ μακριά φαντάζομαι πως θα περιμένει κάτι αντίστοιχο αλλά εφαρμόσιμο για να γίνει ουσιαστική "διαπραγμάτευση". Ο φόβος που εξέφρασα ήταν μήπως αρνούμενοι οποιαδήποτε υποχώρηση, στο τέλος βρεθούμε προ εκπλήξεως. Εκεί η αρμόδια περιφερειακή σύμβουλος πρότεινε να γίνουν δύο πρότυπα σχολεία (8θέσια) ή ένα πρότυπο 10θέσιο και ένα 6θέσιο. Μια πρόταση που -όπως ισχυρίστηκε- δύσκολα μπορούσε κάποιος να αρνηθεί όχι μόνο για την φετινή χρονιά αλλά και για το μέλλον. Λαμπρά!! Αλλά δυστυχώς -όπως της είπα επί λέξει- δεν είμαι Δήμαρχος και εκείνος πρέπει να πάρει την απόφαση. Όπως καταλαβαίνετε η απόφαση ήταν μια από τα ίδια: "Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη για ένα τέτοιο βήμα, χρείάζεται ωρίμανση και διάλογος κλπ,κλπ". Το ότι τα παιδιά μας θα είχαν την δυνατότητα από την πρώτη Δημοτικού να κάνουν Πληροφορική, Αγγλικά, Μουσική μάλλον έχει μικρή σημασία. Αρκεί να μην κλείσει ένα σχολείο με 44 μαθητές που θα πηγαίνουν για μάθημα 500μ παρακάτω! Υπάρχει καλύτερη απόδειξη για την υποκρισία όλων όταν ισχυρίζονται πως πρώτη τους μέριμνα είναι ο μαθητής;
• Η τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι καθόλου τοπική και καθόλου Αυτοδιοίκηση όταν για θέματα που αφορούν ιδιαιτερότητες και προβλήματα αποφασίζει κάποιος απρόσωπα σε ένα Υπουργείο στην Αθήνα. Και δεν πρόκειται δυστυχώς να γίνει ούτε στο μέλλον αν δεν μπορέσει να διαχειρίζεται η κάθε Δημοτική Αρχή μόνη της τα χρήματα που έχει στον κορβανά της.
• Αυτό είναι εφικτό να γίνει όταν μέρος της φορολογίας των πολιτών εκχωρείται απ΄ευθείας στους Δήμους οι οποίοι θα μπορούν να ορίσουν και το ύψος της φορολογίας. Εκεί ο πολίτης θα νοιώσει πως ο φόρος του είναι ανταποδωτικός και δεν πέφτει σε μια μαύρη τρύπα. Εκεί ο διαχειριστής των χρημάτων θα είναι ανά πάσα στιγμή υπόλογος για το που και πως τα ξοδεύει. Εκεί ο ένας πολίτης μπορεί να ελέγχει τον άλλον για το αν κόβει αποδείξεις γιατί θα ξέρει πως από τα χρήματα αυτά θα μαζευτούν αύριο τα σκουπίδια έξω από την πόρτα του. Εκεί ο κάθε Δήμαρχος θα μπορούσε να ρωτήσει τον κόσμο αν προτιμά να μείνουν τα σχολεία όπως έχουν( ή να λειτουργήσει και τέταρτο έξω από το σπίτι τους αν θέλουν!) αλλά να τους αυξήσει το φόρο για να πληρώσουν πετρέλαια, δασκάλους κλπ ή να μειωθεί η φορολογία τους και να τα πάνε λίγο παραδίπλα. Εκεί ο εργοδότης θα είναι ο Δήμος και όχι μια Κεντρική Διοίκηση, έτσι ώστε να πληρώνει όσο θέλει και μπορεί τους υπαλλήλους του.
• Τότε θα καταλάβει και ο τελευταίος πως "δωρεάν γεύμα δεν υπάρχει" όπως είχε πει και ένας ακατανόμαστος. Και τότε μπορούμε να βγαίνουμε όλοι μαζί στους δρόμους και να φωνάζουμε πως "νόμος είναι το δίκιο του φορολογούμενου". 
• (σχετική ανάρτηση για το θέμα: http://thimiosk.blogspot.gr/2013/07/blog-post.html)