“ Η Ελλάδα χωρίζεται στα 2” έγραψαν στο πανό οι οπαδοί του ΠΑΟΚ με αφορμή τον επικείμενο υποβιβασμό της ομάδας τους. Κούνια που τους κούναγε. Η Ελλάδα δεν χωρίζεται τώρα, είναι ήδη χωρισμένη στα δυό εδώ και πολλά χρόνια και μάλιστα τα μέρη της δεν πλησιάζουν καν στο να είναι ίσα. Είναι χωρισμένη σε εκείνους που κάθε πρώτη ή δεκαπέντε του μηνός θα πάνε στην τράπεζα και θα βρούν ένα επιπλέον ποσό βρέξει χιονίσει που τους το κατέθεσε το κράτος-πατερούλης και σε εκείνους που θα παλεύουν όλο το μήνα για να δουν αν θα τους περισέψει ένα ποσό στο τέλος του.
Στις προηγούμενες εκλογές ψήφισαν περίπου 5,7 εκ. πολίτες. Χοντρικά στην Ελλάδα έχουμε 2,5 εκ συνταξιούχους ,0,7 εκ δημοσίους υπαλλήλους ,συν συμβασιούχους, “οκταμηνίτες” σε ΟΤΑ , συν “επιχειρηματίες” που έχουν σαν μοναδικό πελάτη το κράτος. Βάλτε και εκείνους που παίρνουν επιδόματα αλληλεγγύης,ενοικίου,ανεργίας,γέννησης κλπ και θα καταλάβετε ποιο είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της χωρισμένης Ελλάδας.
Στην πολιτική έχει σημασία το αποτέλεσμα λένε όλοι. Μπορεί να ξέρεις ποιο είναι το σωστό, να ξέρεις και τον τρόπο να το εφαρμόσεις αλλά τα άτιμα τα παραπάνω νούμερα θα σε φέρουν και χωρίς αποτέλεσμα για τον τόπο και εξαφανισμένο πολιτικά.
Αυτό συμβαίνει με τον τωρινό πρωθυπουργό σε αντίθεση ακριβώς με τον προκάτοχό του. Ξέρει πως για να δούμε όλοι μια άσπρη μέρα στο μέλλον πρέπει και δημοσίους υπαλλήλους να απολύσει και να πετσοκόψει συντάξεις και να ελαχιστοποιήσει τα επιδόματα και να ιδιωτικοποήσει ό,τι δεν συμφέρει. Αν ήταν τόσο παρορμητικός και νέος όπως ο Στέφανος Μάνος θα τα είχε κάνει ήδη τα περισσότερα. Όμως ήδη η αντιπολίτευση του κ. Τσίπρα θα είχε πάρει κεφάλι στις δημοσκοπήσεις, ο δε αρχηγός της θα έταζε άμεση επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση συν φυσικά και επιπλέον προσλήψεις και αυξήσεις και δώστου επιδόματα. Τι λέτε, θα έβγαζε τετραετία ο Μητσοτάκης ή όχι; Και τι θα έπαιρνε στις επόμενες εκλογές; ;Άρα πάλι Τσίπρας πρωθυπουργός και φτου κι απ΄την αρχή.
Το ένα πρόβλημα λοιπόν είναι η αντιπολίτευση (που ποτέ δεν θα έβαζε πλάτη σε οποιαδήποτε γενναία μεταρρύθμιση όπως και όλες οι άλλες ως τώρα) και το άλλο ο κόσμος που καλώς ή κακώς κοιτάει κυρίως τη τσέπη του. Και κακά τα ψέματα ουδόλως τον απασχολούν τα Εξάρχεια και οι καταλήψεις ή το άσυλο και ακόμη και το μεταναστευτικό αν βλέπει το ποσό που λέγαμε στην αρχή να μπαίνει στην Τράπεζα να μειώνεται. Επιπλέον η μιζέρια τον κάνει να περιμένει τα σίγουρα (κι ας είναι και λίγα) , παρά να ρισκάρει στην προοπτική να αυξήσει θεαματικά το εισόδημά του στο μέλλον .Πάρτε για παράδειγμα τους 18ρηδες που σκίζονται στο διάβασμα στις πανελλήνιες για να παίρνουν 700 ευρώ (αλλά σίγουρα…) αν περάσουν στην Αστυνομία ή στην Πυροσβεστική και οι γονείς τους να κερνάνε στα καφενεία όταν τα καταφέρουν. Πραγματική κατάντια δηλαδή. Και περιμένουμε ο κάθε Μητσοτάκης να αλλάξει σε 6 μήνες αυτόν τον κόσμο.
Και τι να κάνει δηλαδή; Δυο πράγματα. Πρώτον υπομονή και δεύτερο ήπιες αλλαγές που θα είναι η βάση για να αναστραφούν κάποια στιγμή τα νούμερα των 2 Ελλάδων. Μπορεί να καταργήσει την μονιμότητα των νέων Δημοσίων υπαλλήλων ή να μεγαλώσει τα όρια συνταξιοδότησης μέσα σε αυτήν την τετραετία. Μαζί με τους ρυθμούς ανάπτυξης που φαίνεται να πετυχαίνει η οικονομία και την μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων που μπορεί να καταφέρει, είναι πολύ πιθανό να κερδίσει και τις επόμενες εκλογές. Αρκεί να είναι και τυχερός και δεν χαλάσουν τα σχέδια από κάποιο παγκόσμιο αρνητικό-οικονομικό συμβάν. Μα έτσι για να δούμε πραγματικά κάποια ριζική διαφορά στον τρόπο λειτουργίας αυτού του κράτους θα έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε που άρχισε η κρίση και τα μνημόνια. Ας προσέχαμε κι ας ήμασταν Σκανδιαναβοί να ξεμπερδεύαμε σε δυό-τρία…
