Ο Πρωθυπουργός δεν θα τοποθετούσε ποτέ τον Κ.Καραμανλή στο υπουργείο Μεταφορών εάν εκείνος δεν κουβαλούσε το συγκεκριμένο όνομα (που με τον εύκολο συνειρμό κουβαλάει και συγκεκριμένο εκλογικό ακροατήριο) ή αν δεν θεωρούσε (λανθασμένα όπως αποδείχθηκε) πως αφού ήταν λόγω συνθηκών αναπόφευκτη η υπουργοποίηση, πως το συγκεκριμένο είναι ένα σχετικά ανώδυνο πολιτικά υπουργείο να ασχοληθεί (ίσως εδώ να ήταν και η μοναδική χρησιμότητα ενός Μακεδονίας-Θράκης).
Τα πεπραγμένα του ως υπουργού μάλλον ενίσχυσαν τις αμφιβολίες περί ανικανότητάς του παρά τις διέψευσαν. Ήταν και εκείνη η χαμογελαστή φώτο -τις πρώτες μέρες κιόλας ανάληψης των καθηκόντων του - με την κ.Βόζεμπεργκ σε αυτοκίνητο που είχε τη γνωστή πατέντα αποφυγής ηχητικού σήματος αν δεν φοράς ζώνη, που έφερε τα πρώτα σύννεφα. Στη διάρκεια της θητείας του τα στατιστικά είναι αμείλικτα όσο αφορά τα τροχαία και τους θανάτους στη χώρα - θα ήταν μια μεγάλη πρόοδος αν κατέφερνε μια μείωση έστω 10-15%. Όμως στην Ελλάδα επιτυχία θεωρείται να μην τα κάνεις χειρότερα από τους προκατόχους σου και οι 700 περίπου νεκροί το χρόνο στους ελληνικούς δρόμους παρέμειναν μακάβριο αμετάβλητο νούμερο.
Η δε προκλητική του διαβεβαίωση στο βήμα της Βουλής πως δεν τίθεται θέμα ασφάλειας στα τρένα δείχνει πως αν έχει ασχοληθεί στα 4 χρόνια της θητείας του με το αντικείμενο, είτε δεν πήρε χαμπάρι τι γινόταν είτε ακόμη χειρότερο θεώρησε σωστό τον τρόπο που λειτουργούσε το σύστημα. Οι τελευταίες αποκαλύψεις πως τα τούνελ από όπου διερχόταν τα τρένα δεν τηρούσαν καμμία προδιαγραφή πυρασφάλειας μάλλον ενισχύουν τις υπόνoιες ασχετοσύνης του με το αντικείμενο.
Αυτά και μόνο πρέπει να βγάζουν τον Πρωθυπουργό από οποιοδήποτε αδιέξοδο περί υποψηφιότητας του συγκεκριμένου κυρίου στις εκλογές.Αν είναι αποφασισμένος όπως υπονόησε να ξηλώσει τα κακώς κείμενα του κράτους είναι η απόδειξη πως μπορεί να κάνει την αρχή-κάτι που έπρεπε να είναι προτεραιότητα στην παρούσα θητεία του.
Η ψευδαίσθηση πως οι “καραμανλικοί” λύνουν και δένουν στο κόμμα και στο κράτος ήρθε η ώρα να καταρεύσει.Εξάλλου οι πρωτοκλασάτοι επί κυβέρνησης του έτερου Καραμανλή (Σπηλιωτόπουλος,Αντώναρος κλπ) έκαναν το άλμα απέναντι και περισσότερο γέλιο προκάλεσαν παρά ανησυχία.Ήρθε η ώρα λοιπόν ο Μητσοτάκης να αποδείξει πως το όνομά του περισσότερο κακό κάνει στον ίδιο και πως μπορεί κάποιος να κατέχει ένα υψηλό αξίωμα με κύριο κριτήριο τις ικανότητές του (και) να διοικεί.
