Το δημοψήφισμα ανοίγει το δρόμο

Αν ρωτήσεις ένα παιδάκι του Δημοτικού αν θέλει να ξυπνήσει το πρωί και να πάει στο σχολείο ή όχι τι θα απαντήσει?
Αν ρωτήσεις έναν κρεατοφάγο αν θέλει να φάει ένα κατσικάκι στη γάστρα ή γίγαντες τι θα απαντήσει?
Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε πολίτη αν θέλει φόρους ή όχι τι θα απαντήσει?
Το ερώτημα της Κυριακής είναι πλαστό και κουτοπόνηρο.Το επιβεβαίωσε σήμερα το πρωί και ο Τσακαλώτος λέγοντας ότι έγινε επειδή δεν περνούσαν τα μέτρα του Τσίπρα (που ουσιαστικά συμπίπτουν με αυτά της άλλης πλευράς) από την ΚΟ του κόμματος του.
Εδώ που φτάσαμε τα πράγματα θα γίνουν αναπόφευκτα είτε πιο δυσάρεστα είτε καταστροφικά.
Είτε με ΝΑΙ είτε με ΟΧΙ γνώμη μου είναι πως:
- Οι τράπεζες θα αργήσουν πολύ να ανοίξουν (σίγουρα όχι μέσα στο καλοκαίρι στην προηγούμενη λειτουργία τους).
- Τα capital controls θα συνεχιστούν πολύ περισσότερο.
- Δ.Υ. και συνταξιούχοι δεν θα πληρωθούν εξ΄όλοκλήρου τον επόμενο μήνα τουλάχιστον (τα έσοδα των επιχειρήσεων καταρρέουν και κανείς δεν πληρώνει φόρους).
Με το ΟΧΙ και δεδομένη την άρνηση των Ευρωπαίων να συνεργασθούν πλέον με αυτή την Κυβέρνηση:
- είναι θέμα χρόνου το κούρεμα των καταθέσεων
- δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτε δεδομένο στην καθημερινότητα μας - από τη λειτουργία των σχολείων και των νοσοκομείων μέχρι τις διατροφικές μας συνήθειες.
Είναι ευκαιρία με το ΝΑΙ αυτή την Κυριακή να αλλάξουν πράγματα στη χώρα με την προυπόθεση ότι δεν θα γυρίσουμε στο καθεστώς Σαμαρά-Βενιζέλου.
- Μετά το ΝΑΙ η κυβέρνηση Τσίπρα-Βαρουφάκη πρέπει να παραιτηθεί αν θέλει να διατηρήσει λίγη ποσότητα από την αγαπημένη της λέξη - αξιοπρέπεια.
- Πρέπει να προκύψει μια νέα κυβέρνηση είτε με την ανοχή της σημερινής Βουλής ,είτε με τον πιο επίπονο τρόπο των εκλογών η οποία θα τρέξει μια καινούρια συμφωνία και ένα νέο δάνειο με εντελώς καινούριους όρους:
1. Κανένα νέο φόρο και αύξηση εισφορών
2. Καθιέρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος
3.Κατάργηση των άχρηστων οργανισμών και απόλυση των εργαζομένων σε αυτούς μαζί με κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο.
4.Κατάργηση της επιδότησης των ευγενών ταμείων από το κράτος και γενικά μειώσεις όλων των υψηλών συντάξεων έτσι ώστε μαζί με την κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε 2 χρόνια το κόστος να ερθει στο μέσο όρο της Ευρωζώνης.
5. Κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων και άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων.
6. Ιδιωτικοποιήσεις χωρίς ιδεοληψίες.
Αυτή νομίζω είναι η πρόταση που δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να αρνηθούν οι δανειστές αν δουν πως έχουν απέναντί τους συνομιλητές που θέλουν να την εφαρμόσουν.Ας τη συγκρίνουμε με την πρόταση Τσίπρα και ας δούμε ποια είναι πιο φιλολαική...
- Η κυβέρνηση που θα υλοποιήσει τα παραπάνω ΔΕΝ πρέπει να έχει βάση τις προηγούμενες του Σαμαρά-Βενιζέλου αλλά να χρησιμοποιήσει μεμονωμένα άτομα από αυτά τα κόμματα που έχουν αποδείξει ότι θέλουν να μεταρρυθμίσσουν το κράτος (π.χ. Γιαννάκου,Διαμαντοπούλου,Μόσσιαλος,Ραγκούσης κλπ) , παροπλισμένους αλλά τίμιους πολιτικούς (Γιαννίτσης,Μάνος,Ανδριανοπουλος,Παπαδόπουλος)  και κάποιες προσωπικότητες με κύρος στο εξωτερικό. Το μόνο που δεν βρίσκω είναι ποιος θα μπορούσε να ηγηθεί του σχήματος( ίσως κάποιος από τους παραπάνω..)
Ο λαικισμός θα παίξει τα ρέστα του αλλά είναι ευκαιρία να εξαφανιστεί από το Δημόσιο διάλογο μετά τα πρώτα αποτελέσματα.Θα ακούσουμε για τα κανάλια της διαπλοκής που στήριξαν το ΝΑΙ (όταν έγλυφαν το Βαρουφάκη τσιμουδιά βέβαια...), για το ΑΝ ψηφίζαμε το οχι δεν θα εφαρμόζονταν μέτρα,οι μισθοί και οι συντάξεις θα πληρωνόταν στο ακέραιο ,θα ήμασταν υπερήφανοι και άλλα ωραία.
Είναι το χαρτί που δεν δοκιμάσαμε τα 5 χρόνια και ελάχιστοι προτείναμε ως τώρα. Νομίζω πως έρχεται η ώρα να το παίξουμε και αυτό. Και είναι ο λόγος που  είμαι χαρούμενος επειδή γίνεται το δημοψήφισμα την Κυριακή.

Οι αλλαγές που περιμένουμε και δεν έρχονται.

Έγραφα στις 13/5/12 (" το τίμημα της αλλαγής "):" Η Αριστερά ούτε καν θα τολμήσει αν γίνει εξουσία να μετακινήσει έναν υπάλληλο σε μια άλλη θέση - όποιος πιστεύει το αντίθετο μάλλον ζει σε άλλη χώρα."
Ήταν η περίοδος που καβαλώντας το κύμα του λαϊκισμού ο ΣΥΡΙΖΑ φάνταζε ως η πολιτική δύναμη που άφθαρτη και αμόλυντη θα απέδιδε δικαιοσύνη -και- στο Δημόσιο που τόσο είχε χτυπηθεί από τις μνημονιακές πολιτικές. Λοιδωρήθηκα τότε επειδή προεξοφλούσα πως κρίνω χωρίς να δώσω την ευκαιρία στην Αριστερά να αποδείξει πως η καλή πρόθεση των στελεχών της θα έφτιαχνε ένα Δημόσιο τομέα λειτουργικό , σύγχρονο , μοντέρνο και αποτελεσματικό και για τους πολίτες (όχι μόνο για τους υπαλλήλους...). 
Μα η κρίση μου δεν είχε να κάνει με την προκατάληψη αλλά με τα δείγματα γραφής του βρισκόμενου στα πρόθυρα της εξουσίας τότε κόμματος: υποσχέσεις σε όλους ανάλογα με τις επιθυμίες τους, κουβέντα για αξιολόγηση ή παραγωγικότητα (φτου κακά...) ,αυξήσεις στους μισθούς κλπ. Και φυσικά η μόνιμη δικαιολογία για εκείνους που πληρώνονται κανονικότατα από το δημόσιο κορβανά αλλά δεν έχουν τι να κάνουν είναι πως φταίει πάντα ένας ανώτερος που δεν τους βρίσκει αντικείμενο...
Τρία χρόνια κύλησαν από τότε και ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε επιτέλους κυβέρνηση. Από τις 25/1 έχει τη δύναμη που ήθελε για να αλλάξει τα πάντα στη δημόσια διοίκηση. Οι διαπραγματεύσεις στο εξωτερικό δεν εμποδίζουν καθόλου εκείνους που θέλουν να σπάσουν αυγά στο εσωτερικό. Δεν νομίζω να πέφτει λόγος στους "θεσμούς" και να  απαγορεύουν στα τόσο πρόθυμα -προεκλογικά- μυαλά του δημοσίου που ήταν εγκλωβισμένα από τις μνημονιακές κυβερνήσεις ,να εκσυγχρονίσουν το ΙΚΑ(στο οποίο για να υποβάλλω πρόσφατα μία ξεχασμένη ΑΠΔ έπρεπε να την προσκομίσω στον Διευθυντή και μόνο σε μορφή cd ή δισκέτας-για ηλεκτρονική υποβολή ούτε λόγος...) ή οποιονδήποτε αντίστοιχο οργανισμό.
 Σχεδόν πέντε μήνες πέρασαν και έχω την αίσθηση πως η πλειοψηφία των ΔΥ επαναπαύθηκε στις δάφνες των διαβεβαιώσεων της σίγουρης -και στο διηνεκές...- καταβολής του μισθού τους και φυσικά της μη απόλυσης ή μετακίνησής τους(παρά μόνο οικειοθελώς).
Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι πως μπορούσε να συνεχισθεί η προηγούμενη κατάσταση. Όμως στην περίοδο του υπουργού Μητσοτάκη έβλεπες πως ο φόβος μιας πιθανής απόλυσης , μιας υποτυπώδους αξιολόγησης ή μιας μετακίνησης στα πλαίσια της κινητικότητας έκανε τουλάχιστον κάποιους που περνούσαν μόνο απ΄έξω από το χώρο εργασίας τους, να προσέρχονται κανονικά και να τηρούν υποτυπωδώς κάποιο ωράριο. Και φυσικά σήμερα θέλουν να αναπληρώσουν το χρόνο που έχασαν αυτήν την περίοδο...Όμως οι τελευταίοι που φταίνε είναι αυτοί-όταν βρίσκεις μπόσικο το κράτος φυσιολογικό είναι να το εκμεταλευτείς.(είναι σαν να πουλάω το δωμάτιο 50 ευρώ και να θέλει ο πελάτης να μου δώσει 300- δεν το αξίζω αλλά 99% θα τα πάρω).
Αν έχεις σχέδιο και πολιτική βούληση σε 5 μήνες προλαβαίνεις τουλάχιστον να δώσεις ένα δείγμα γραφής των αλλαγών που θες να φέρεις. Όταν όμως ο υπουργός Οικονομικών (εκείνος που μας είχε πρήξει πριν 3 χρόνια με την πρόταση του να συμπιεσθούν οι μισθοί από πάνω προς τα κάτω- γιατί δεν το εφαρμόζει σήμερα δεν καταλαβαίνω) γίνεται έρμαιο μιας καθαρίστριας (όχι του υπ.Οικονομικών) με σύμβαση χρόνου που ζητά και αυτή μονιμοποίηση ,της δίνει ελπίδα on camera ,τότε όλοι οι αντίστοιχοι υπάλληλοι ελπίζουν πως και εκείνοι το ίδιο. Όταν ένας ριζοσπάστης υπουργός δεν τολμά να πει πως όταν τελειώσει η σύμβασή σου και δεν χρειάζεσαι θα ψάξεις αλλού για δουλειά, το παιχνίδι των αλλαγών στο δημόσιο έχει χαθεί απ΄τα αποδυτήρια. Τη στιγμή μάλιστα που την ίδια μέρα  ένας άλλος υπουργός (Κατρούγκαλος στο on-line) χαϊδεύει τα αυτιά κάποιας συνδικαλίστριας των Δημοτικών αστυνομικών και της υπόσχεται live πως μέσα σε 6 μήνες θα αποκατασταθούν οι αδικίες - δηλαδή θα της κάνει το χατίρι. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό αν τολμήσει κάποιος στο άμεσο μέλλον να μιλήσει για μέτρηση απόδοσης του υπαλλήλου , μπόνους ή πέναλτι , εξέλιξη σε διευθυντικό στέλεχος με βάση τις ικανότητες και όχι τα χρόνια υπηρεσίας κλπ. Τα επιχειρήματα των συνδικαλισταράδων περί νεοφιλελεύθερης λαίλαπας δεν κοιτούν αριστερές ή δεξιές κυβερνήσεις, κάνουν απλά τη δουλειά τους να μην αλλάξει τίποτε. Οι καταλήψεις και οι "αγώνες" θα πονέσουν λίγο παραπάνω βέβαια...
Ακόμη όμως και στον τομέα της διαφθοράς και της αξιοκρατίας που κρατούσαν ψηλά την προεκλογική σημαία τα πράγματα δεν φαίνεται να ξεκίνησαν και τόσο καλά όταν αρχίζεις να ανοίγεις παραθυράκια στη "ΔΙΑΥΓΕΙΑ¨ ή διορίζεις περιφερειακούς διευθυντές στην παιδεία με καθαρά κομματικά κριτήρια. Τώρα δεν υποτίθεται βρε σύντροφοι πως θα τελειώσουμε το πελατειακό κράτος και οι πιο ικανοί...μπλα...μπλα....
Εδώ που φτάσαμε καλοδεχούμενη και η συμφωνία και τα λεφτά της. Όμως χωρίς πολιτικούς που γουστάρουν  πραγματικά να αλλάξουν την Ελλάδα χωρίς να φοβούνται τον Παπαδάκη και τον Μπαλασόπουλο έτσι θα σερνόμαστε για χρόνια...

Με αφορμή μια επιστολή στο Δήμαρχο.

• Με αφορμή την ανοιχτή επιστολή του φίλου δημοσιογράφου Τρύφωνα Τριπούρτη στον Δήμαρχο Κόνιτσας θα ήθελα να καταθέσω και εγώ μερικές σκέψεις.
• Τα δεδομένα που αναφέρονται δεν αμφισβητούνται. Όντως πολλά μαγαζιά έχουν κλείσει, ο μόνιμος πληθυσμός έχει μειωθεί, το λειτουργικό βάρος όλων των επιχειρήσεων που απέμειναν είναι δυσβάσταχτο, κόσμος δεν κυκλοφορεί και φυσικά δεν καταναλώνει.
• Η πικρία και ο θυμός για τις διαπιστώσεις αυτές όμως έπρεπε να έχουν περάσει προ πολλού και να έχουμε περάσει στην αντίδραση σε όλα αυτά. Το ότι βγαίνουμε και κατηγορούμε το Δήμαρχο γιατί έκλεισε ένα βιβλιοπωλείο π.χ. στην πόλη δείχνει πως στο βάθος του μυαλού μας έχουμε έναν "πατερούλη" που είναι εκείνος υπεύθυνος για την ποιότητα της ζωής μας ή το εύκολο θύμα αν πέφτουν τα έσοδά μας.  Όμως δεν νομίζω να φταίει ο Δήμος επειδή οι πολίτες του επιλέγουν να ψωνίζουν από το e-bay και το yoox και αυτό έχει ως συνέπεια να κλείσει μια μπουτίκ (που έτσι κι αλλιώς ήταν παλιομοδίτικη και ακριβή) στην πόλη.
• Ο κόσμος αλλάζει και εμείς μόνο γκρινιάζουμε. Φωνάζοντας και κλαίγοντας  ελπίζουμε πως θα γεμίσουν τα ταμεία στα μαγαζιά μας. Η κρίση είναι υπαρκτή αλλά δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για το σημερινό χάλι μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς σήμερα νόμος είναι το δίκιο του καταναλωτή που αυτός επιλέγει με τις προτιμήσεις του ποιες επιχειρήσεις θα επιβιώσουν και ποιες θα εξαφανιστούν. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ο κίνδυνος ήταν μειωμένος επειδή ο "πατερούλης" φρόντιζε να γεμίζει τα ξενοδοχεία, τις ταβέρνες κλπ (δίνοντας δουλειά και σε παραπλήσια επαγγέλματα) ή να προσλαμβάνει άπειρο κόσμο ή να προμηθεύεται άχρηστα και ακριβά πράγματα. Χειροπιαστό αποτέλεσμα όλων αυτών η κατασκευή νωθρών επιχειρήσεων και εργατικού δυναμικού που δεν μπόρεσαν να συνέλθουν από το σοκ της κρίσης. Αν το πάρουμε χαμπάρι πως αυτές οι εποχές δεν θα επιστρέψουν με πείσμα και δουλειά κάτι μπορούμε να κάνουμε αφού κάνουμε μερικές ακόμη πικρές διαπιστώσεις.
• Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον απλό Κονιτσιώτη που κατεβαίνει στα Γιάννενα για ψώνια. Μπορεί όντως να μην είναι ηθικά σωστό αλλά σε μια εποχή που σε ένα νοικοκυριό μετράει και το τελευταίο ευρώ είναι απολύτως φυσιολογικό να κυνηγήσει την προσφορά και να κάνει και τη βόλτα του (ειδικά τώρα που έγινε πιο φθηνή η μετακίνηση). Στη Κόνιτσα λειτουργούν 5 super-market από τα οποία το ένα δουλεύει πολύ καλά ενώ τα υπόλοιπα σχεδόν φυτοζωούν.Γιατί να μη συνασπιστούν οι 4 και να φτιάξουν μια επιχείρηση που θα τους κοστίζει λιγότερο και θα δημιουργήσει ουσιαστικό ανταγωνισμό που θα κάνει πιο φθηνά τα προιόντα; Υπάρχει αγοραστικό κοινό για 3 ζαχαροπλαστεία που προσφέρουν πάνω κάτω τα ίδια ή για παραπάνω από ένα μαγαζί με ρούχα και ένα με παπούτσια; Στο Μέτσοβο που έχει πάνω κάτω τον ίδιο πληθυσμό με μας και την ίδια περίπου απόσταση από τα Γιάννενα νομίζετε πως ο κόσμος έχει από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν εισοδήματα επειδή ασχολείται με το εμπόριο εσωρούχων;
• Ευτυχώς στα χρόνια της κρίσης κάποιοι αποδέχτηκαν την πραγματικότητα και προσπάθησαν να προσαρμοστούν. Μερικοί άλλαξαν αναγκαστικά δουλειές, κάποιοι μαραγκοί φτάνουν μέχρι τη Λάρισα για να κατασκευάσουν κάτι ιδιαίτερο που θα πουλήσουν σε καλή τιμή, άνοιξε και ένας παιδότοπος που δουλεύει καλά ακριβώς επειδή ο επιχειρηματίας διέγνωσε σωστά το κενό στην αγορά. Οι υπόλοιποι τι κάνουμε; Τι φταίει ο Δήμος που κάθε μέρα ο μώλος έχει 30 λεωφορεία και εμείς δεν μπορούμε να αποσπάσουμε ένα μικρό μερίδιο από τους επισκέπτες; Διέθεσε άραγε τόσα χρόνια κάποιος από μας 200 ευρώ για να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο μάρκετιγκ για την επιχείρησή του;
• Θες φίλε Τρύφωνα να κάνεις κριτική στο Δήμο? Πεδίο δόξης λαμπρό υπάρχει στη "Διαύγεια". Βρες σπατάλες, προμήθειες σε "δικά μας παιδιά", παράνομες αναθέσεις έργων , πλασματικά επιδόματα κλπ και εγώ μαζί σου. Θες να κάνουμε και μια πρόταση που θα δεσμευθεί ο Δήμος να υλοποιήσει και θα ανεβάσει σίγουρα το ΑΕΠ μας? Έχουμε το μεγαλύτερο μονότοξο πέτρινο γεφύρι στα Βαλκάνια στην είσοδο μιας από τις ομορφότερες περιπατητικές διαδρομές στη χώρα και ο περιβάλλων χώρος του χρόνια τώρα παραπέμπει σε τριτοκοσμική χώρα. Ο Δήμος μπορεί να βάλει τα κεφάλαια ώστε να γίνει πρώτα αρχιτεκτονική μελέτη ανάπλασης του χώρου που θα τον κάνει ιδιαίτερο , κατασκευή του έργου και στο τέλος ανάθεση σε εταιρία marketing για την προώθησή του. Και όλα αυτά μέσα σε 2 χρόνια το πολύ. Συγγνώμη φίλε Τρύφωνα (και οι υπόλοιποι..) αλλά πέρα από τον τουρισμό άλλος δρόμος δεν υπάρχει...
• (Εδώ η επιστολή-http://www.epirus-ellas.gr/2015/03/anoixti-epistoli-ston-dimarxo-tis-konitsas.tipourtis-trifonas.html)

Η ελπίδα του ΟΟΣΑ

Το πολύ στο τέλος του μήνα θα ξέρουμε πως θα έχει τελειώσει αυτή η ψυχοβγαλτική διαπραγμάτευση. Το αποτέλεσμά της θα κριθεί άμεσα μόνο στην περίπτωση που δεν βρεθεί κοινός τόπος μεταξύ των δύο πλευρών. Τότε μπορεί να έχουμε εφαρμόσει το απαιτητό από τη λαική βούληση "ούτε βήμα πίσω" , να νοιώσουμε υπερήφανοι για την κυβέρνησή μας (όχι εγώ πάντως), οι συνέπειες όμως θα θίξουν άμεσα πάρα πολλούς και θα βρεθούμε σε οικονομικό αδιέξοδο (ειδικά τώρα που τα έσοδα είναι πολύ λιγότερα από τα προβλεπόμενα).Το ότι πηγαίνουμε τόσες μέρες και συζητάμε τις προτάσεις μας αντί να τους δώσουμε κάτι τελεσίδικο ,δείχνει πως αυτό το ενδεχόμενο το φοβόμαστε Οι λογικοί οπαδοί του Σύριζα πρέπει να παραδεχθούν τουλάχιστον ότι η διαπραγμάτευση απέτυχε σε αυτή την περίπτωση.

Πάμε τώρα στο ενδεχόμενο που ευχόμαστε τόσο εμείς που δεν ψηφίσαμε την Κυβέρνηση όσο και εκείνοι που πίστεψαν στην δέσμευση του Τσίπρα πως δεν παίζει με την ευρωπαική πορεία της χώρας. Υπογράφεται λοιπόν το νέο μνημόνιο και ψάχνουμε να βρούμε τι κερδίσαμε. Η επιτυχία ή όχι της διαπραγμάτευσης πρέπει να συγκριθεί με το πόσο διαφορετικό είναι το αποτέλεσμα από τα δεδομένα που είχαμε πριν τις εκλογές και όχι αν θα περιλαμβάνεται το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης στη συμφωνία ή οι άλλες προεκλογικές υποσχέσεις.

Αν ο υπουργός Οικονομικών καταφέρει μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση των δόσεων του χρέους, κανείς δεν πρέπει να τον κατηγορήσει πως άλλο ήταν το όραμά του στα χρόνια της κρίσης για το χρέος και άλλο συμφώνησε εν τέλει όταν πήρε στην πλάτη του εν λευκώ το βάρος να εφαρμόσει τις θεωρίες του. 

Αν κατορθώσει να μειώσει τις απαιτήσεις για τα πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια θα πρόκειται για μεγάλη επιτυχία αφού θα απελευθερωθούν πόροι για την πραγματική οικονομία.

Αν δεν περιλαμβάνεται το "email Χαρδούβελη" στο μνημόνιο , πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο.

Αν όλα αυτά τα καταφέρει χωρίς κανένα αντάλλαγμα πρέπει να ξαναφτιαχτεί εκείνη η σελίδα στο FB που ήθελε το Στουρνάρα ισόβιο υπουργό οικονομικών (με τον Βαρουφάκη στη θέση του).

Πολύ φοβάμαι όμως πως οι συνομιλητές μας θα ζητήσουν κάποια πραγματάκια για να μας δώσουν τα ευρώ των φορολογουμένων τους. Εμείς προς το παρόν δίνουμε όπως αποδείχθηκε χθες μη κοστολογημένες υποσχέσεις και τα επιχειρήματα μας σκοπεύουν στο συναίσθημα κυρίως ( νωπή εντολή,κόσμος στους δρόμους, βοηθήστε μας γιατί ανεβαίνουν οι ναζί, ανθρωπιστική κρίση κλπ). Η μόνη σοβαρή αντιπρόταση που μπορεί να ληφθεί υπόψιν είναι η εφαρμ

ογή του tool kit του ΟΟΣΑ. Πως το είπε ο πρόεδρός του? "Θέλουμε να σας βοηθήσουμε να εφαρμόσετε αυτά που συμβαίνουν με επιτυχία σε άλλες ευρωπαικές χώρες". 

Μόνο που στις άλλες χώρες το μοντέλο του ΟΟΣΑ είναι καθαρά φιλελεύθερο -ακόμη και στις σοσιαλδημοκρατίες. Η φιλοσοφία τους για την αντιμετώπιση των προβλημάτων (που έχουν και αυτοί φυσικά) είναι η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων από τις διεθνείς αγορές που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και πλούτο. Όποιος πιστεύει πως θα συνεχίσουν οι Ευρωπαίοι να μας δανείζουν για να μειώσουμε την ανεργία με μοχλό ανάπτυξης το κράτος, μάλλον βρίσκονται εκτός πραγματικότητας.

Μπορεί να πείσει ο Σύριζα τους πολίτες που ξεσήκωσαν τον κόσμο για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, να αποδεχθούν τις αλλαγές του ΟΟΣΑ? Θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία και θα βρει συμπαραστάτες από όλο το πολιτικό φάσμα. Μόνο με μια μικρή λεπτομέρεια - δεν θα έχει αλλάξει εκείνος την Ευρώπη όπως υποσχόταν αλλά η Ευρώπη θα έχει αλλάξει επιτέλους την Ελλάδα.

Σε 4-5 μήνες θα έχουμε τα πρώτα μετρήσιμα αποτελέσματα της νέας κυβέρνησης : μειώθηκε η ανεργία, μειώθηκαν οι φόροι,υπάρχουν ενδείξεις πως μπορούμε να βγούμε στις αγορές? Αν αναλωθεί σε επικοινωνιακά τεχνάσματα χωρίς να υπάρχει έστω μια μικρή βελτίωση στην καθημερινότητα, ο κόσμος θα αρχίσει να αντιδρά και να σκέφτεται αν άξιζαν τον κόπο οι εκλογές.

Φυσικά όλα αυτά με την  προυπόθεση να αποφύγουμε με κάθε τρόπο το πρώτο σενάριο...

Η οργή που έρχεται

Κουβέντιασα πριν λίγο με μια παρέα φοιτητών που ήρθαν στην πόλη για τις εκλογές της Κυριακής. Και οι 5 ήταν θυμωμένοι με την γενικότερη κατάσταση στη χώρα - και στα πανεπιστήμια - και φυσικά αποφασισμένοι να δώσουν μια γερή γροθιά στο κατεστημένο ψηφίζοντας Σύριζα. Κρίνοντας απ΄τους γονείς τους δεν θα έλεγα πως έχουν την ίδια πολιτική αφετηρία - ο τρόπος ζωής των παιδιών όμως φαίνεται κοινός : με ακριβά κινητά , tablet , καλό ντύσιμο , μια γκαρσονιέρα , και ένα αυτοκινητάκι ο καθένας. Κοινή και η αντίληψή τους πως το καθήκον τους είναι να ψηφίσουν τη συγκεκριμένη αριστερά ως τη μοναδική προοδευτική και ριζοσπαστική λύση. Και από κει και πέρα αναλαμβάνουν άλλοι να τους βρουν δουλειές και να τους ανεβάσουν το βιοτικό επίπεδο. Παίρνοντας ως δεδομένο - αφού έχουν κάνει μερικά φθηνά ταξιδάκια στην Ευρώπη - πως στο σύντομο μέλλον θα ζουν όπως οι νέοι του Άμστερνταμ και της Κοπεγχάγης.

Το θετικό είναι πως αυτοί οι 20ρηδες έχουν καταλάβει πως ψηφίζοντας μπορούν να επιλέξουν μια  λύση που μπορεί να τους βγάλει από τα αδιέξοδα που βλέπουν μπροστά στους - πριν 20 χρόνια νομίζω πως η δική μου γενιά τις είχε γραμμένες τις εκλογές. 

Νομίζω όμως πως θεωρούν σίγουρο πως μια αλλαγή θα φέρει οπωσδήποτε πρόοδο (σίγουρα διαχρονική επικοινωνιακή επιτυχία της αριστεράς αυτή η σιγουριά) ,επειδή οι νυν κυβερνώντες επέλεξαν να συντηρήσουν τις δομές λειτουργίας της κοινωνίας που μας έφτασαν στο χείλος του γκρεμού , θυσιάζοντας στο βωμό μιας εύθραυστης "σταθερότητας" χιλιάδες οικογένειες που 

απασχολούνται κυρίως στον ιδιωτικό τομέα. 

Κάθησα και ξεκοκάλλισα τη χθεσινή "Αυγή". Διάβασα με μεγάλη προσοχή τα κείμενα υποψήφιων βουλευτών - από τον δικό μας κ.Μαντά μέχρι τον κ.Διαμαντόπουλο της Καστοριάς. Προσπαθώ να καταλάβω από που πηγάζει όλη αυτή η ελπίδα που έρχεται τη Δευτέρα. Νούμερα δεν βρήκα σχεδόν πουθενά πέραν ενός ισχυρισμού της κ.Ραχήλ Μακρή πως "τα 3,6 δις που δόθηκαν στον κ.Σάλλα φτάνουν και περισσεύουν για την αποκατάσταση μισθών και συντάξεων¨(για ένα χρόνο φαντάζομαι....). Διαβάζω για ρήξη με τη διαπλοκή των καναλαρχών, για εκδίκηση που πρέπει να πάρουν τα όνειρά μας (sic...) , για αποκατάσταση της δημοκρατίας, για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια και άλλα πολύ ωραία. 

Κανείς τους όμως δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει - αν γνωρίζει κιόλας- σε αυτά τα παιδιά που ζητούν την ψήφο τους, πως αυτή η χώρα θα πάρει μπροστά για να μην βρίσκουν δουλειά μόνο στα ξένα σε 2-3 χρόνια. Πως για να πάρει  το i-pad θα πρέπει να πουλήσει ο πατέρας του τρεις τόνους καλαμπόκι στο εξωτερικό. Πως αν θέλουν να καταναλώνουν δυτικά και να απολαμβάνουν τα ταξιδάκια της Ryanair με 50 ευρώ θα πρέπει να ζουν και με τους όρους της δύσης - να μάθουν να παράγουν και να εξάγουν τα προιόντα που θα είναι ανταγωνιστικά στην παγκόσμια αγορά. Αυτοί οι απλοί κανόνες κάνουν τους λαούς να προοδεύουν είτε ταιριάζει στην ιδεολογία και τις "ιδιαιτερότητές" μας είτε όχι. Αν ριζοσπαστισμός και πρόοδος είναι να συνεχίσουμε το μοντέλο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που αρνήθηκαν να πειράξουν το βαθύ κράτος, ενισχύοντας το κιόλας δημιουργώντας επιπλέον κρατικές εταιρίες , ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω τέτοια ελπίδα.

Και καλά με τα οικονομικά τα ακούμε χρόνια και πάνω κάτω ξέρουμε το μοντέλο ανάπτυξης που προνείνεται. Ψάχνω να βρω κάτι ριζοσπαστικό για το πως θα πάψουμε να είμαστε δέσμιοι ενός θεοκρατικού καθεστώτος που δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη και ακούω από τον γεμάτο αυτοπεποίθηση συνομήλικό μου για "εξορθολογισμό" των σχέσεων Εκκλησίας-κράτους, κάθομαι να τον ακούσω μήπως εξαγγείλει πως δεν θα ψωνίσουμε άλλα αεροπλανοφόρα και μου λέει ότι οι δαπάνες για το στράτευμα δεν μπορούν να μειωθούν άλλο, περιμένω να πει πως θα γκρεμίσει ολόκληρα τετράγωνα για να φτιάξει κανά παρκάκι αλλά τίποτε - μόνο χαμόγελο και σιγουριά πως όλα θα πάνε καλύτερα. Μόνο που η ιστορία έχει δείξει πως κανένας λαός δεν έχει συμβόλαιο με την αποφυγή της αποτυχίας (όπως σωστά έγραψε ο κ.Μαραντζίδης).

Αίσθησή μου είναι πως θα απογοητευθούν πολλοί και σύντομα από την "πρώτη αριστερή κυβέρνηση" - εκείνοι που περιμένουν να τους χαριστούν δάνεια,αυτοί που περιμένουν αυξήσεις στους μισθούς τους, άλλοι που περιμένουν επιστροφή ΦΠΑ, άλλοι που νομίζουν πως θα γλιτώσουν τα χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία.

Ειλικρινά δεν με πολυενδιαφέρει για όλους αυτούς - έτσι κι αλλιώς και με αυτή την κυβέρνηση δεν υπήρχε καμμιά περίπτωση να δούνε φως. Αν ο κ.Τσίπρας απογοητεύσει και αυτός τη γενιά που σε λίγα χρόνια περιμένουμε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, μόνο και μόνο για να κάνει το κομμάτι του ως πρωθυπουργός, να είναι έτοιμος να εισπράξει πολλαπλάσια οργή από αυτή που έμαθε να διοχετεύει στα αμφιθέατρα του Πολυτεχνείου...

Ίσως έρθει η έκπληξη από εκεί που δεν το περιμένουμε...

Αρχίζει σήμερα  το 18ήμερο προεκλογικό σπρίντ για κόμματα και πολίτες. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια διαφορά του 3-4% υπέρ του Σύριζα αλλά από την μικρή εμπειρία μου βλέπω πως η διαφορά είναι 2 με 3 μονάδες παραπάνω και αυτό δεν αντιστρέφεται.

Η χώρα μας σήμερα με 1,5 εκ ανέργους και τις μισές τουλάχιστον μικρομεσαίες επιχειρήσεις είτε να είναι κατεστραμμένες είτε να φυτοζωούν , θα δώσει άνετη πρωτιά στο Σύριζα. Δεν νομίζω να πιάνει πλέον το επιχείρημα πως τα πράγματα μπορεί να γίνουν  χειρότερα (ακόμη κι αν είναι έτσι...) σε έναν που δεν έχει δουλειά για τρία χρόνια - να κάνει άλλα τρία υπομονή? - η στον μικροεπιχειρηματία που χρωστά στην Τράπεζα και δεν έχει δουλειά για να αποπληρώσει το χρέος του - αυτός θα βάλει λίγη ιδεολογική σάλτσα και θα ελπίσει στη σεισάχθεια. Κακά τα ψέματα η ψήφος είναι προσωπική γιατί κοιτάμε πρώτα την πάρτη μας.

Μια κυβέρνηση με κύριο (ίσως και μοναδικό) συστατικό το σημερινό κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι το βασικό και αναπόφευκτο δεδομένο.Θα προσπαθήσω να κάνω μια πρόβλεψη για το τι θα αλλάξει με αυτήν.

Σήμερα στη χώρα μας 4 στους 10 περίπου πολίτες (3εκ συνταξιούχοι και 0.7εκ υπάλληλοι) τροφοδοτούνται κάθε μήνα από τον κρατικό προυπολογισμό.Αυτή την αναλογία (αιτία της διαιώνισης της κρίσης και μοναδική σε δυτικό κράτος) δεν τόλμησε να πειράξει καμμία από τις "κυβερνήσεις του μνημονίου" όχι επειδή τους το επέβαλλε η τρόικα αλλά επειδή εσκεμμένα το επέλεξαν εκείνες. Πενηντάρηδες συνεχίζουν να συνταξιοδοτούνται ενώ ελάχιστοι απομακρύνθηκαν από τον Δημόσιο τομέα και αυτοί χωρίς να αποτελεί κριτήριο η χρησιμότητά τους.Γνώμη μου είναι πως ούτε ο Σύριζα έχει σκοπό να διαταράξει αυτό το νούμερο εκτός αν εξαναγκαστεί από την πραγματικότητα των αριθμών.

Πιθανή άρνηση πληρωμής υποχρεώσεων σημαίνει πως πρέπει να ξοδεύουμε όσα βγάζουμε από τους φόρους (το είπε ξεκάθαρα και ο οικονομικός μέντορας του Τσίπρα , Βαρουφάκης).Με δεδομένο πως η φοροδοτική ικανότητα θα πέσει κατακόρυφα (αυτά έχουν οι υποσχέσεις....) και το περίφημο κυνήγι της φοροδιαφυγής θα πάρει καιρό να φέρει -αν φέρει- αποτελέσματα η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να κόψει έξοδα και μάλιστα άμεσα! Απίστευτο να το κάνει τελικά μια αριστερή κυβέρνηση εκεί που η "νεοφιλελεύθερη" προκάτοχός της δεν είχε τα κότσια! Ειλικρινά δεν θα με ενοχλήσει καθόλου αν κοπούν τα πεντοχίλιαρα των συνταξιούχων ή αν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι πάρουν από 300 ευρώ για να φτάσουν τα λεφτά για όλους. Εκτός αν η αριστερή κυβέρνηση αποφασίσει να στείλει και μερικές χιλιάδες σπίτια τους για να πληρώνονται καλύτερα οι υπόλοιποι- και σε τελική ανάλυση γιατί να μην το κάνει, δεν τους διόρισε αυτή εξάλλου...

Όλα αυτά θα συμβούν με μια βασική προυπόθεση : να μείνουμε στο ευρώ και να μην πάμε - με επιλογή μας- σε άλλο νόμισμα . Αυτό το ρίσκο νομίζω πως κανένας πολιτικός δεν μπορεί να το πάρει και να  εξαπατήσει τόσο κόσμο σε λίγους μήνες - ξέρει πως δεν είναι εποχές για ελικόπτερα...

Συμπέρασμα: Αν είστε Δ.Υ ή συνταξιούχοι ψηφίστε ΝΔ ,Πασόκ,ΓΑΠ κλπ για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο. Αυτοί δεν θα τολμήσουν να σας πειράξουν ποτέ,το απέδειξαν άλλωστε...

Η ασχετοσύνη του κ.Καρελιά

Με ένα άρθρο του στο protagon (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=38076) με τίτλο "Το θράσος των ξενοδόχων" ο κ.Καρελιάς υπερασπίζεται την προωθούμενη απόφαση της Κυβέρνησης να αυξήσει τον ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%. Σε γενικές γραμμές μας λέει πως δεν τρέχει και τίποτε αν ο τουρίστας θυσιάσει ένα καφέ την ημέρα για να μην κοπεί κάποια σύνταξη ή ένα παιδί δεν μάθει μια ξένη γλώσσα.Και σε τελική ανάλυση ας πληρώσουν την κρίση και οι ξενοδόχοι βρε αδελφέ- τόσα λεφτά κονομάνε εξάλλου (πίνοντας φυσικά το αίμα του μπάρμαν και του μάγειρα που μένουν ανασφάλιστοι).

Στο όλο σκεπτικό του κ.Καρελιά βρήκα ένα καλό: Ότι επιτέλους αρχίζουν όλοι σε αυτή τη χώρα - ακόμη και οι δογματικά προκατελλημμένοι- να βάζουν τα νούμερα κάτω και να μετράνε - τόσο θα δώσω εκεί άρα από κάπου αλλού πρέπει να κόψω. Δυστυχώς όμως εδώ τελειώνουν τα θετικά του κειμένου.

Όταν με απόφαση του ΣτΕ δινόταν αναδρομικά σε ένστολους και δικαστικούς πάνω από 500εκ δεν παρατήρησα ανάλογη ευαισθησία για το που θα βρίσκαμε αυτά τα λεφτά - μήπως ας πούμε από λίγο παραπάνω ΕΝΦΙΑ; Όταν τα δίνουμε στον φόρο ακινήτων δεν σταματά το παιδί την ξένη γλώσσα (την οποία παρεπιπτώντος την έχει πληρώσει ήδη μία φορά);

Το δε δίλλημα που τίθεται αν σκεφτόμαστε περισσότερο τον μισθωτό και τον συνταξιούχο ή τον τουρίστα είναι παραπλανητικό και λαικίστικο.Το σωστό ερώτημα είναι αν σκεφτόμαστε περισσότερο τον μισθωτό και τον συνταξιούχο ή τον ξενοδόχο και τους εργαζόμενους στον τουρισμό.

Ταπεινή μου γνώμη είναι πως τόσα χρόνια τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους σκεφτόμασταν με τα γνωστά αποτελέσματα. Ούτε περιττούς μισθωτούς έδιωξε κανείς ούτε σταμάτησε η παραγωγή πενηντάρηδων συνταξιούχων. Και έχεις ένα κομμάτι της οικονομίας που φαίνεται πως κάπως δουλεύει και φέρνει ξένο χρήμα στον τόπο και αποφασίζεις να το τιμωρήσεις φορολογώντας το παραπάνω, αντί να προσπαθήσεις να μειώσεις την φορολογία και σε άλλους τομείς μήπως και έχεις αντίστοιχα αποτελέσματα (το τραγικό και γελοίο ταυτόχρονα είναι πως οι ειδήμονες των καναλιών χαρακτηρίζουν την αύξηση του ΦΠΑ ως "νεοφιλελεύθερο" μέτρο)!Λες και οι ξενοδόχοι δεν τιμωρήθηκαν αρκετά με την αύξηση του πετρελαίου.Ξέρει άραγε ο κ.Καρελιάς πόσοι μικροί ξενώνες προτιμούν να μένουν κλειστοί τον χειμώνα λόγω του ενεργειακού κόστους;

Μπορεί όντως η αύξηση στην τιμή του δωματίου να μην είναι και πολύ μεγάλη όμως σίγουρα θα αποτρέψει κάποιο κόσμο  παρά θα προσελκύσει επιπλέον.Έχουμε σήμερα την πολυτέλεια να διώξουμε έστω και έναν τουρίστα?

Να πάει να το πει στους "μεγαλοξενοδόχους" του Ζαγορίου και της Κόνιτσας που 

στίβουν το κεφάλι τους για να φέρουν μια χούφτα Ολλανδούς ή Γερμανούς ορειβάτες, που προσπαθούν να προσφέρουν τιμές -ελαχιστοποιώντας το περιθώριο κέρδους πιστέψτε με-  ανταγωνιστικές στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη με σκοπό να υπάρξει προοπτική για το μέλλον.

Τέλος όσο αφορά τη "μαύρη εργασία" στον τουρισμό σαφώς και υφίσταται. Είναι πολλές φορές όμως και αναγκαίο κακό για να παραμείνουν βιώσιμες πολλές επιχειρήσεις. Αλήθεια είναι όμως πως υπάρχουν και πολλοί πολύ καλά αμοιβόμενοι στον τουρισμό. Οι εργοδότες μπορεί να πληρώσουν λίγο τον λαντζέρη, θα επιβραβεύσουν (χρηματικά εννοείται) όμως τον εξειδικευμένο οδηγό βουνού ή rafting π.χ.,ακόμη και τον καλό ρεσεψιονίστ ή τη θεία μου που κάνει εξαιρετική χορτόπιτα για το πρωινό.

Δεν είναι όλοι οι ασχολούμενοι με τον τουρισμό μεγαλοκαρχαρίες κ.Καρελιά. Το μόνο που ζητάμε εμείς οι υπόποιποι είναι να μας αφήσουν να δουλέψουμε με όσο το δυνατόν λιγότερα εμπόδια. Εξάλλου ως τώρα δείξαμε καλή διαγωγή: Όσο το ΦΠΑ ήταν στο 6,5% όλοι χτυπούσαμε τις αποδείξεις μας...