Πριν λίγες μέρες κα ενώ είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει,μόλις άφησα το αυτοκίνητό μου στο Δημοτικό πάρκιγκ στα Γιάννενα, μου πετάγεται μπροστά μου ένας -καλοστεκούμενος και περιποιημένος- κύριος γύρω στα 70 και μου ζητά λίγα ευρώ για να βγάλει τη μέρα όπως μου είπε. Με τον τρόπο που έγιναν όλα το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου είναι πως ο άνθρωπος αυτός πρώτα ήλεγξε αν ήμουν κάποιος γνωστός προφανώς επειδή ντρεπόταν για αυτό που έκανε.Ενστικτωδώς απομακρύνομαι (δεν έχει σημασία αν έδωσα κάτι ή όχι) σκεπτόμενος: Θέλουμε μια κοινωνία όπου οι αδύναμοι (είτε από ατυχία στη ζωή, είτε από επιλογή) θα εξαρτώνται για την επιβίωση τους από την ελεημοσύνη κάποιων που μπορεί να τους κουνήσουν και το δάχτυλο αν τους βοηθήσουν , ή μια κοινωνία που θα έχει φτιάξει τις προυποθέσεις να μην ζητά κανένας την βοήθεια κανενός τουλάχιστον για τα αυτονόητα στη ζωή;
(και αυτό είναι το σχόλιό μου για το χθεσινό "κοινωνικό μέρισμα" του χουβαρντά μας πρωθυπουργού ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου