Δύσκολο πράμα η πολιτική

       Τελικά το σίγουρο συμπέρασμα που έβγαλα από τις δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι πως είναι πολύ δύσκολο να πολιτεύεσαι με ένα κόμμα σαν τη "Δράση-Φιλ.Συμμαχία". Τα όπλα που έχεις για να πείσεις τον ψηφοφόρο που πιστεύει πως αν φύγει το μνημόνιο θα γυρίσει η ζωή του τρία χρόνια πίσω,είναι ελάχιστα. Τι να φέρεις σε αντιπαράθεση στα 17-18 "μέτρα"-παροχές του Σαμαρά και του Τσίπρα?
       Ο άνεργος νέος προτιμά να έχει ελπίδα να μπει σε μια στρατιωτική σχολή για να παίρνει τα "σίγουρα" ή να γίνει stager, παρά να ακούσει εμένα να του λέω για άνοιγμα επαγγελμάτων και απελευθέρωση αγοράς που δημιουργεί θέσεις εργασίας.
       Ο επιχειρηματίας προτιμά να συνεχίσει να παίρνει δουλειές από το κράτος όπως έχει συνηθίσει,παρά να γίνει καινοτόμος και ανταγωνιστικός για να πουλήσει. Ακόμη και αυτός που δεν έχει καθόλου δουλειά ελπίζει ότι "αν αλλάξουν τα πράγματα" θα έρθει "ανάπτυξη" και θα "πέσουν λεφτά στην αγορά".Κυρίως χωρίς να κουνήσει τον κώλο του.
        Τον αγρότη τον νοιάζει να διατηρήσει τα επιδοτούμενα- νοικιασμένα για ένα κομμάτι ψωμί στρέμματα του,παρά να αλλάξει και να γίνει businessman που παράγει και εξάγει ή να μπούν και νέοι αγρότες στον κάμπο του.
        Ο δημόσιος υπάλληλος δεν θέλει ούτε να ακούσει για αξιολόγηση,πόσο μάλλον για απόλυση ακόμη και αν νοιώσει απελευθερωμένος να προσφέρει ή αν παίρνει καλύτερο μισθό.Λίγα και σίγουρα κι ας μην πατάμε και καθόλου βρε αδελφέ...
        Πως να με ψηφίσει ο δικηγόρος όταν του λέω πως είναι άδικο να πληρώνεται τόσο πολύ για μια μεταβίβαση ακινήτου, ο φαρμακοποιός όταν ξέρει πως θεωρώ τεράστιο το ποσοστό κέρδους του, ο φορτηγατζής και ο ταξιτζής όταν τον καθιστώ υπεύθυνο που κάποιοι νέοι δεν έχουν δουλειά επειδή τους προστατεύει κάποιος υπουργός?
        Ακόμη και στους συναδέλφους μου εστιάτορες φαντάζω εχθρός όταν τους λέω για το κάπνισμα στα μαγαζιά μας.
       Ακόμη και το σόι μου αρνήθηκε να με ακολουθήσει αυτή τη φορά για να μην καταστραφεί ο Βαγγελάκης.
       Τι να πω στον συνταξιούχο για την εθνική σύνταξη ή την δωρεάν περίθαλψη όταν φοβάται πως θα του πάρει ο Τσίπρας το σπίτι?
       Πως να πείσω τον κόσμο ότι είναι ανήθικο να παίρνουν οι "καλλιτέχνες" στα καλοκαιρινά πανηγύρια τόσο μαύρο χρήμα,όταν σου λένε πως αυτοί εκφράζουν την παράδοσή μας?
       Μου φαίνεται πως το 1% (ουσιαστικά τόσο ήταν...)που πήραμε ήταν πολύ.Σήμερα το πιστεύω αυτό. Για την Ελλάδα που δεν θέλει να ξεβολευτεί είναι τεράστιο το ποσοστό. Έχω και μια παρηγοριά όμως.Στο Ευρωκοινοβούλιο το φιλελεύθερο κόμμα (στο οποίο είμαστε πιο ...κοντά η Δράση-Φις) κινείται διαχρονικά γύρω στο 15%. Σε αυτό το κοινοβούλιο δεν υπάρχει ΚΚ σαν το δικό μας και φυσικά δεν υπάρχουν ακροδεξιοί σαν τους Χρυσαυγίτες μας. Και επειδή νοιώθω πάνω απ΄όλα Ευρωπαίος είμαι περήφανος για αυτό. Όπως θα είμαι ίσως και μετά από καμμιά δεκαριά χρόνια ,που θα έχουμε αντίστοιχα ποσοστά και στην ελληνική  Βουλή , ξέροντας ότι όλα ξεκίνησαν από το σημερινό 1%.

Τότε όμως μπορεί και να χαίρομαι ως Έλληνας επειδή κάποια άλλη χώρα θα με αποκαλεί "δανειστή",μπορεί και "τοκογλύφο". Θα είμαι και  περήφανος γιατί είμαι δυνατός και την βοηθάω...