Καθαρές κουβέντες επιτέλους

Aν θυμάστε καλά πήγαμε στις προηγούμενες εκλογές είτε θυμωμένοι,είτε φοβισμένοι, είτε αγανακτισμένοι αλλά σίγουρα όχι ενημερωμένοι. Σε παλιότερες εκλογικές αναμετρήσεις αυτό δεν είχε και μεγάλη σημασία αφού πάντα την επομένη είχαμε κυβέρνηση και εμείς βγάζαμε και κανένα ιδεολογικό απωθημένο.
Κύριο ρόλο στην έλλειψη ουσιαστικής πληροφόρησης παίζουν τα ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση που είναι η κύρια πηγή της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.
Στις εκλογές της 17 Ιουνίου τα ψέματα τελειώνουν. Οι περισσότεροι από αυτούς που συναναστρέφομαι καθημερινά νοιώθουν υπεύθυνοι για την ψήφο τους πια και έχουν απαίτηση να ξέρουν λεπτομέρειες ώστε θα προτιμήσουν κάποιον.
Για τις 6 Μαίου τα κόμματα δεν τα βρήκαν για τα debate και ελπίζω να μην τα βρουν ούτε τώρα γιατί μάλλον θα κάνουν τον κόσμο να χασμουριέται έτσι όπως συνηθίσαμε να εξελίσσονται αυτά. Θα προτιμούσα έναν ζωντανό διάλογο κάθε ενός από τους πολιτικούς αρχηγούς με κάποιον  αντίπαλό τους δημοσιογράφο που ανήκει ιδεολογικά σε αντίπαλο στρατόπεδο. Έναν διάλογο χωρίς κανόνες και τύπους , όπου ο δημοσιογράφος θα μπορούσε να "ξεγυμνώσει" τον πολιτικό με επιχειρήματα και όχι με δημαγωγίες .
Θα ήθελα π.χ τον Παπαγιαννίδη απέναντι στον Σαμαρά να τον ρωτάει για την τούμπα από το Μνημόνιο 1 στο Μνημόνιο 2.
Τον Ρίζο απέναντι στον Βενιζέλο μήπως και μάθουμε αν υπήρχε και άλλος τρόπος να βρει λεφτά εκτός από το χαράτσι στα ακίνητα ή γιατί έσκαβε το λάκκο του Παπανδρέου για δύο χρόνια.
Τον Μανδραβέλη απέναντι στον Τσίπρα για να καταλάβουμε αν θα καταγγείλει το μνημόνιο ή θα πάρει το παραδάκι όταν με το καλό γίνει πρωθυπουργός.
Τον Κούλογλου  να ρωτά τον Καμμένο για το πως θα καλύψει με τα πετρέλαια του Αιγαίου το έλλειμμα όταν κοπούν τα δανεικά (ίσως είναι και λίγο προετοιμασμένος και μάθει πόσο είναι το χρέος εν τω μεταξύ).
Και όποιον αριστερό ή blogger προτιμάτε να ρωτήσει τον δικό μου τον Μάνο πως θα πολεμήσει τη φοροδιαφυγή.
(για την Παπαρήγα δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κάποιος γιατί δεν αποφεύγουμε την ποίηση με τίποτε.)
Μετά από καθαρές κουβέντες ο πολίτης δεν έχει δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι δεν ήξερε, ούτε ότι έπεσε θύμα συνομωσιών και συμφερόντων.
Βέβαια υπάρχει και ο κίνδυνος να πέσουν οι μάσκες....
(οι δημοσιογράφοι είναι ενδεικτικοί φυσικά - καλό είναι πάντως να μπουν στα βαθιά της τηλεόρασης και οι τύποι του unfollow,του hot doc ή οι λογιών λογιών "πιτσιρίκοι" που ξεσηκώνουν και αυτοί τον κόσμο προς συγκεκριμένη κατεύθυνση για να δούμε και πόσα απίδια πιάνει ο δικός τους σάκκος.)