Χρόνια τώρα η χώρα μένει στάσιμη ακολουθώντας ένα εκκρεμές που πότε γέρνει δεξιά πότε αριστερά, αλλά πάντα είναι συντηρητικό. Ελάχιστες τομές έχουμε δει που να αλλάζουν πραγματικά τη δομή διακυβέρνησης και αυτές γίνανε περισσότερο με την πίεση της χρεωκοπίας παρά επειδή κάποιος -δεξιός ή αριστερός- ήθελε να αλλάξει κάτι. Η αριστερή σημερινή κυβέρνηση μπορεί να είναι η πλέον άσχετη και ανίκανη της Μεταπολίτευσης αλλά είχε την τύχη με το μέρος της (τιμή πετρελαίου, τουρισμός λόγω της αστάθειας σε ανταγωνιστικές περιοχές, μεγάλη ρευστότητα στη μεσαία τάξη παγκοσμίως) που σε συνδυασμό με την εύνοια των δανειστών κράτησαν όρθια τη χώρα. Αυτή η τύχη δεν είναι σίγουρο πως θα μας ακολουθεί για πάντα (ήδη το μίνι κραχ στα χρηματιστήρια είναι άσχημος οιωνός) , οπότε η όποια ικανότητα διαχείρησης της κατάστασης από την επόμενη (δεξιά) κυβέρνηση να μη σταθεί ικανή να αποφευχθεί η κατάρευση. Αν ο Κ.Μητσοτάκης δεν το δει αυτό και πάει με τα νερά -όπως δυστυχώς δείχνει τελευταία- των στελεχών και ψηφοφόρων που απλά περιμένουν να αρπάξουν την κρατική κουτάλα ξανά, είναι πολύ πιθανό η χώρα να σκάσει στα χέρια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου