Ηθοποιοί πελάτες

Ένα από τα οφέλη της δουλειάς μου που μου πρόσφερε τα 20 περίπου χρόνια που ασχολούμαι με το ξενοδοχείο μου, είναι να διαβάζω τους χαρακτήρες των ανθρώπων. Φυσικά είναι δύσκολο μέσα σε 2-3 μέρες που συναναστρέφεσαι με κάποιον να τον καταλάβεις πραγματικά, όμως εκεί είναι το μυστικό - σπάνια κάποιος σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα (ειδικά σε διακοπές) να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο.
Περισσότερο νοιώθω πως έχω να κάνω με ηθοποιούς παρά με πελάτες. Έρχονται να παίξουν για 2-3 μέρες το ρόλο τους και φεύγουν. Πρέπει να είναι καλοί γονείς,καλοί σύζυγοι, καλοί κουμπάροι,αγαπημένες φιλενάδες,θερμοί εραστές,ακόμη και υγιείς αν είναι άρρωστοι. Όλοι ξέρω πως υποκρίνονται. Μόνο τα παιδιά λένε την αλήθεια και αυτά γιατί τώρα μαθαίνουν από τους μεγάλους πως να την κρύβουν.
Ένας συνταξιούχος αεροπόρος ερχόταν με τη γυναίκα του για πάνω από 10 χρόνια - από ένα σημείο και μετά μπορεί και 2-3 φορές το χρόνο. Στην αρχή νόμισα πως του άρεσε απλά το μέρος και εγώ ως άνθρωπος - ήταν τόσο διαχυτικός και φιλικός όμως που έφτανε στα όρια της καταπίεσης. Αποδείχθηκε πως ήταν απλά μόνος σε μια μεγάλη πόλη, χωρίς παρέες και φίλους και εκλειπαρούσε ουσιαστικά ταξιδεύοντας εδώ για λίγη συντροφιά. Η ρήξη μεταξύ μας - από μέρους του φυσικά - ήρθε για ασήμαντη αφορμή.
Ο βασικός κανόνας είναι να μην πιστεύεις αυτό που βλέπεις. Οι προσδοκίες των ζευγαριών - κυρίως- πως σε ένα Σαββατοκύριακο θα σβήσουν τα προβλήματά τους, αποδεικνύονται μεγαλοπρεπείς ψευδαισθήσεις - το βλέπω πλέον εύκολα στο
βλέμμα τους κατά την αναχώρηση, το έβλεπα και στις στιγμές σιωπής και αμηχανίας που τους ξέφευγαν κατά τη διαμονή τους.
Κάπου κάπου κάποιος αποκαλύπτει μόνος τις σκέψεις του - πίνοντας δυό ποτηράκια παραπάνω και ξέροντας πως δεν θα με ξαναδεί ποτέ για να κινδυνεύσει να διαδοθεί το μυστικό (πάντως αυτό μου έχει τύχει και σε μένα - θυμάμαι πριν χρόνια να λέω τον πόνο μου σε έναν ταξιτζή στην Αθήνα που ούτε με ήξερε ούτε θα με ξανάβλεπε).
Και φυσικά το ερώτημα είναι ένα: Ελευθερία σκέψεων,συναισθημάτων με κίνδυνο την μοναξιά και την απομόνωση ή (ελεγχόμενη;) υποκρισία και συμβιβασμός με κέρδος την κοινωνικότητα;