Στην Κόνιτσα ζουν περίπου 3000 άτομα. Το περιβάλλον εδώ είναι ιδανικό για να ισχυριστείς πως μπορείς να περάσεις μια ζωή κοντά στη φύση, χωρίς πολύ άγχος, σε ένα ήσυχο περιβάλλον. Έχουμε απ΄όλα εξάλλου - βουνά ,ποτάμια,καθαρή ατμόσφαιρα, όχι ακραίες θερμοκρασίες, πολύ ήλιο και αρκετές βροχές και τόσα χιόνια ώστε να μην γίνονται και ενοχλητικά. Κάτι πολύ σημαντικό λείπει όμως και οι περισσότεροι ζουν καταθλιπτικά - ίσως στα όρια της μιζέριας.
Το τελευταίο μου ταξίδι ήταν στη Βόρεια Νορβηγία - 3 μέρες τις πέρασα στα νησιά Λοφότεν και την μεγαλύτερη πόλη τους το Svolvaer με πληθυσμό περίπου σαν την Κόνιτσα. Οι θερμοκρασίες εκεί ήταν μονίμως κάτω από το μηδέν -πήγα τον Ιανουάριο- , ξημέρωνε γύρω στις 10 και νύχτωνε στις 3 το μεσημέρι με ένα αμυδρό φως την "ημέρα". Οι δρόμοι παγωμένοι , ο αέρας κρύος και είτε θα χιόνιζε είτε θα έβρεχε έντονα χωρίς ουσιαστικά να μπορείς να κυκλοφορήσεις.
Η πρώτη σκέψη που κάνεις είναι πως μόνο παλαβοί θα μπορούσαν να ζουν μόνιμα εκεί. Κι όμως! Δεν υπήρχε άνθρωπος να δυσανασχετήσει με όλα αυτά - όλοι ήταν χαρούμενοι και θα τολμούσα να πω ευτυχισμένοι.
Η απάντηση διαπίστωσα πως ήταν απλή : ήταν όλοι αν όχι πλούσιοι ,τουλάχιστον ευκατάστατοι. Στο Svolvaer ο κόσμος ασχολείται με το ψάρεμα κυρίως μπακαλιάρου αλλά δεν μένει εκεί. Υπάρχει εργοστάσιο που επεξεργάζεται τα ψάρια και τα τυποποιεί για την προώθηση σε σημεία πώλησης σε όλο τον κόσμο μαζί με παράγωγά τους (μουρουνέλαιο κλπ). Επίσης στην πόλη λειτουργεί ναυπηγείο για μεγάλα πλοία που έρχονται από όλη τη χώρα για επισκευές. Τέλος ο τουρισμός εκμεταλεύεται στο έπακρο το φυσικό περιβάλλον με αποτέλεσμα να λειτουργούν μερικές μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και παραπλήσιες δραστηριότητες (εταιρείες ξενάγησης,καφέ, εστιατόρια κλπ).
Το αποτέλεσμα προφανές : μεγάλο εισόδημα για όλους τους κατοίκους που τους επιτρέπει να ζουν μια άνετη ζωή με καλά αυτοκίνητα,μεγάλα σπίτια ,ταξίδια και γενικά να καλύπτουν τα μειονεκτήματα της πόλης τους με αυτό που λέμε "καταναλωτισμό".
Η σύγκριση με την πόλη μου μόνο θλίψη και αγανάκτηση μου έφερε. Φτιάξαμε μια πόλη συνταξιούχων που μαραζώνει κάθε μέρα, με νέους χωρίς όρεξη για δημιουργία, με όνειρα που περιορίζονται σε μια θεσούλα στο Δημόσιο. Σε μια πόλη που όπως μου είχε πει κάποτε ένας Ολλανδός είναι "στρωμένη με πενηνταεύρα αλλά δεν ξέρετε να τα μαζέψετε"...
Το τελευταίο μου ταξίδι ήταν στη Βόρεια Νορβηγία - 3 μέρες τις πέρασα στα νησιά Λοφότεν και την μεγαλύτερη πόλη τους το Svolvaer με πληθυσμό περίπου σαν την Κόνιτσα. Οι θερμοκρασίες εκεί ήταν μονίμως κάτω από το μηδέν -πήγα τον Ιανουάριο- , ξημέρωνε γύρω στις 10 και νύχτωνε στις 3 το μεσημέρι με ένα αμυδρό φως την "ημέρα". Οι δρόμοι παγωμένοι , ο αέρας κρύος και είτε θα χιόνιζε είτε θα έβρεχε έντονα χωρίς ουσιαστικά να μπορείς να κυκλοφορήσεις.
Η πρώτη σκέψη που κάνεις είναι πως μόνο παλαβοί θα μπορούσαν να ζουν μόνιμα εκεί. Κι όμως! Δεν υπήρχε άνθρωπος να δυσανασχετήσει με όλα αυτά - όλοι ήταν χαρούμενοι και θα τολμούσα να πω ευτυχισμένοι.
Η απάντηση διαπίστωσα πως ήταν απλή : ήταν όλοι αν όχι πλούσιοι ,τουλάχιστον ευκατάστατοι. Στο Svolvaer ο κόσμος ασχολείται με το ψάρεμα κυρίως μπακαλιάρου αλλά δεν μένει εκεί. Υπάρχει εργοστάσιο που επεξεργάζεται τα ψάρια και τα τυποποιεί για την προώθηση σε σημεία πώλησης σε όλο τον κόσμο μαζί με παράγωγά τους (μουρουνέλαιο κλπ). Επίσης στην πόλη λειτουργεί ναυπηγείο για μεγάλα πλοία που έρχονται από όλη τη χώρα για επισκευές. Τέλος ο τουρισμός εκμεταλεύεται στο έπακρο το φυσικό περιβάλλον με αποτέλεσμα να λειτουργούν μερικές μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και παραπλήσιες δραστηριότητες (εταιρείες ξενάγησης,καφέ, εστιατόρια κλπ).
Το αποτέλεσμα προφανές : μεγάλο εισόδημα για όλους τους κατοίκους που τους επιτρέπει να ζουν μια άνετη ζωή με καλά αυτοκίνητα,μεγάλα σπίτια ,ταξίδια και γενικά να καλύπτουν τα μειονεκτήματα της πόλης τους με αυτό που λέμε "καταναλωτισμό".
Η σύγκριση με την πόλη μου μόνο θλίψη και αγανάκτηση μου έφερε. Φτιάξαμε μια πόλη συνταξιούχων που μαραζώνει κάθε μέρα, με νέους χωρίς όρεξη για δημιουργία, με όνειρα που περιορίζονται σε μια θεσούλα στο Δημόσιο. Σε μια πόλη που όπως μου είχε πει κάποτε ένας Ολλανδός είναι "στρωμένη με πενηνταεύρα αλλά δεν ξέρετε να τα μαζέψετε"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου