Ας δούμε το μέλλον

Βόλτα χθές γύρω στις 8 το βράδυ στο κέντρο.Καφενεία,μπαρ,καφέ,τσιπουράδικα,εστιατόρια,όλα ανοιχτά.Μέσα οι ιδιοκτήτες(αυτοί οι χοντροί καπιταλιστές με τα πούρα που πίνουν το αίμα του εργαζόμενου..) και κανα δυό πελάτες στο καθένα.Ακόμη και στα περίπτερα δεν πατάει ψυχή.Όλοι έχουν μια κουβέντα να πουν για την κρίση,την τρόικα και λίγο μπάλα για σάλτσα.
Μόνο στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ βλέπεις κόσμο "μήπως και λυθεί το πρόβλημα" όπως μου είπε χαριτολογώντας κάποιος θαμώνας.
Η ουσία είναι πως και η κοινωνία της Κόνιτσας δέχεται βίαια τις αλλαγές .Το ψεύτικο μοντέλο ανάπτυξης των προηγούμενων χρόνων καταρρέει και εδώ και δεν σώζεται ούτε αν μείνει η εφορία και το ειρηνοδικείο.Αν δούμε κατάματα την πραγματικότητα κάποιοι πρέπει να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους και να αλλάξουν δουλειά.Αυτό είναι δύσκολο αλλά και τους ίδιους θα βοηθήσει και τις υπόλοιπες επιχειρήσεις να επιβιώσουν.
Έλειψα για μια περίπου εβδομάδα στην Αθήνα και εκεί τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.Φίλοι,οικογενειάρχες,με καριέρα,με επιχειρήσεις χρόνων θέλουν -πραγματικά τώρα - να τα βροντήξουν όλα και να επιστρέψουν στην επαρχία.Αυτό το "κοινωνικό κράτος" που πληρώναμε τόσα χρόνια όμως ποτέ δεν φρόντισε να φτιάξει δομές επανεκπαίδευσης για αυτούς που χάνουν τη δουλειά τους ή κλείνουν τα μαγαζιά τους για να ενταχθούν πάλι στην αγορά εργασίας.Φρόντιζε μόνο να παίρνουν σύνταξη οι 700(!!!) τυφλοί της Ζακύνθου και να παίζουν τάβλι στο καφενείο και το ονόμαζε "κοινωνική πολιτική".
Ήρθε η ώρα να αφήσουμε τις μικρότητες στην άκρη και να βάλουμε το μυαλό μας κάτω να σκεφτεί πως θα φτιάξουμε την Κόνιτσα της επόμενης εικοσαετίας,με σχέδιο ,στόχους και κοινή λογική.Συμπολίτευση,αντιπολίτευση,πολίτες ας καθήσουν τώρα σε ένα τραπέζι για να δουν το μέλλον.Οι φτωχοί υπήρχαν πάντα και ξέρουν να διαχειρζονται τη φτώχεια τους ως ένα βαθμό,οι νεόπτωχοι όμως δεν έμαθαν ποτέ να ζητιανεύουν και δυστυχώς θα υποφέρουν περισσότερο.
(τα γράφω αυτά ενώ μπήκε η τέταρτη μέρα που δεν πάτησε κανείς στο μαγαζί μου,παρά μόνο οι υπάλληλοι και κάτι λίγοι για εφημερίδες).