Σας μεταφέρω την εικόνα λίγο καθυστερημένα αλλά την θυμήθηκα πριν λίγες μέρες που ο Πρωθυπουργός μας μετέφερε την αγωνία του για την ανεργία και την προσπάθειά του να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Μέσα Αυγούστου και πηγαίνοντας για τη δουλειά μου , βλέπω τρεις νεαρές εργαζόμενες να προσπαθούν να καθαρίσουν από τα φύλλα ένα χαντάκι. Η εμφάνιση (γυαλί ηλίου , τακούνι , κραγιόν κλπ) δεν θα έκανε κάποιον τρίτο να ποντάρει στην επιτυχή περαίωση του εγχειρήματος. Πράγματι ένα περίπου δίωρο αργότερα περνώντας από το ίδιο σημείο , τις βρήκα λίγο παραδίπλα σε έναν ίσκιο να καπνίζουν. Σταμάτησα και πιάνοντας κουβέντα έμαθα πως δουλεύουν με πεντάμηνη σύμβαση στο Δήμο , αλλά " δεν πληρώνονται καλά " (δεν το ήξεραν από πριν άραγε πόσα θα παίρνουν;) και για αυτό δεν αποδίδουν . Εξάλλου περίμεναν να τους βάλουν " σε γραφείο " γιατί "ξέρουν υπολογιστή". Φυσικά (...) ούτε το αυλάκι καθαρίστηκε , ούτε τα κορίτσια ικανοποιήθηκαν.
Το πρόγραμμα των "πενταμήνων" απασχόλησε περίπου εβδομήντα άτομα στο Δήμο Κόνιτσας. Κόστισε (σε Έλληνες ή Ευρωπαίους φορολογούμενους - δεν έχει σημασία για μένα) περίπου 250000 ευρώ. Αν ρωτούσατε στη διάρκειά του κάποιον υπεύθυνο στο Δήμο να σας πει που βρίσκεται και τι κάνει ο κάθε ένας, δύσκολα θα παίρνατε απάντηση για τους περισσότερους. Μετά από τρεις μήνες και αφού δεν πληρωθήκαν στην ώρα τους , οι υπάλληλοι προχώρησαν σε " επίσχεση εργασίας" και μερικοί δεν ερχόντουσαν καν από τα Γιάννενα. Τέλος αν ρωτήσετε έναν πολίτη κατά πόσο βελτιώθηκε η παροχή υπηρεσίας από το Δήμο σε αυτούς τους πέντε μήνες , δύσκολα θα βρείτε θετικό ισοζύγιο.
Με άλλα λόγια ακόμη και σήμερα με τους 1,5 εκ ανέργους πετάμε με την πρώτη ευκαιρία λεφτά από το παράθυρο . Οι (περισσότεροι) υπάλληλοι λουφάρουν με την ανοχή των (πολιτικών) προισταμένων τους που δεν ρισκάρουν σύγκρουση μαζί τους. Το πελατειακό σύστημα που όλοι συμφωνούν πως μας έφτασε ως εδώ ζει και βασιλεύει , μόνο που πια είναι τρικομματικό. Αν δώσεις λεφτά σε Δημάρχους , υπουργούς , βουλευτές το μόνο που έχουν μάθει να κάνουν τόσα χρόνια είναι να τα ξοδεύουν για τους πελάτες τους. Μόνο που τώρα
το κάνουν στοχευμένα και σε ηλικίες που τα κόμματα τους βλέπουν σπάνια ψήφο, κλείνοντας το μάτι σε 20άρηδες που δημοσκοπικά τους κερδίζει κάποιος άλλος . Θέσεις εργασίας ξέρουν να "δημιουργούν" μόνο με τον παραπάνω τρόπο όσο και αν η επικοινωνιακή ελίτ προσπαθεί να μας πείσει πως τα πράγματα αλλάζουν. Xαθήκαν τρία ολόκληρα χρόνια και δεν πήρε χαμπάρι κανείς πως οι ελπίδες ανάκαμψης δεν θα έλθουν ταίζοντας το κουφάρι του Δημοσίου. Αν δεν το καταλάβουν ειδικά εκείνοι που βγαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας , θα είναι και αυτοί που θα πονέσουν περισσότερο...
Μέσα Αυγούστου και πηγαίνοντας για τη δουλειά μου , βλέπω τρεις νεαρές εργαζόμενες να προσπαθούν να καθαρίσουν από τα φύλλα ένα χαντάκι. Η εμφάνιση (γυαλί ηλίου , τακούνι , κραγιόν κλπ) δεν θα έκανε κάποιον τρίτο να ποντάρει στην επιτυχή περαίωση του εγχειρήματος. Πράγματι ένα περίπου δίωρο αργότερα περνώντας από το ίδιο σημείο , τις βρήκα λίγο παραδίπλα σε έναν ίσκιο να καπνίζουν. Σταμάτησα και πιάνοντας κουβέντα έμαθα πως δουλεύουν με πεντάμηνη σύμβαση στο Δήμο , αλλά " δεν πληρώνονται καλά " (δεν το ήξεραν από πριν άραγε πόσα θα παίρνουν;) και για αυτό δεν αποδίδουν . Εξάλλου περίμεναν να τους βάλουν " σε γραφείο " γιατί "ξέρουν υπολογιστή". Φυσικά (...) ούτε το αυλάκι καθαρίστηκε , ούτε τα κορίτσια ικανοποιήθηκαν.
Το πρόγραμμα των "πενταμήνων" απασχόλησε περίπου εβδομήντα άτομα στο Δήμο Κόνιτσας. Κόστισε (σε Έλληνες ή Ευρωπαίους φορολογούμενους - δεν έχει σημασία για μένα) περίπου 250000 ευρώ. Αν ρωτούσατε στη διάρκειά του κάποιον υπεύθυνο στο Δήμο να σας πει που βρίσκεται και τι κάνει ο κάθε ένας, δύσκολα θα παίρνατε απάντηση για τους περισσότερους. Μετά από τρεις μήνες και αφού δεν πληρωθήκαν στην ώρα τους , οι υπάλληλοι προχώρησαν σε " επίσχεση εργασίας" και μερικοί δεν ερχόντουσαν καν από τα Γιάννενα. Τέλος αν ρωτήσετε έναν πολίτη κατά πόσο βελτιώθηκε η παροχή υπηρεσίας από το Δήμο σε αυτούς τους πέντε μήνες , δύσκολα θα βρείτε θετικό ισοζύγιο.
Με άλλα λόγια ακόμη και σήμερα με τους 1,5 εκ ανέργους πετάμε με την πρώτη ευκαιρία λεφτά από το παράθυρο . Οι (περισσότεροι) υπάλληλοι λουφάρουν με την ανοχή των (πολιτικών) προισταμένων τους που δεν ρισκάρουν σύγκρουση μαζί τους. Το πελατειακό σύστημα που όλοι συμφωνούν πως μας έφτασε ως εδώ ζει και βασιλεύει , μόνο που πια είναι τρικομματικό. Αν δώσεις λεφτά σε Δημάρχους , υπουργούς , βουλευτές το μόνο που έχουν μάθει να κάνουν τόσα χρόνια είναι να τα ξοδεύουν για τους πελάτες τους. Μόνο που τώρα
το κάνουν στοχευμένα και σε ηλικίες που τα κόμματα τους βλέπουν σπάνια ψήφο, κλείνοντας το μάτι σε 20άρηδες που δημοσκοπικά τους κερδίζει κάποιος άλλος . Θέσεις εργασίας ξέρουν να "δημιουργούν" μόνο με τον παραπάνω τρόπο όσο και αν η επικοινωνιακή ελίτ προσπαθεί να μας πείσει πως τα πράγματα αλλάζουν. Xαθήκαν τρία ολόκληρα χρόνια και δεν πήρε χαμπάρι κανείς πως οι ελπίδες ανάκαμψης δεν θα έλθουν ταίζοντας το κουφάρι του Δημοσίου. Αν δεν το καταλάβουν ειδικά εκείνοι που βγαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας , θα είναι και αυτοί που θα πονέσουν περισσότερο...
